ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ - ΦΩΣ

Χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια
χορό στήνεις στης ζωής τα παρτέρια,
τα δύσκολα παρακάμπτεις προσκυνητής γίνεσαι..
επίκληση κάνεις και βγαίνει η σελήνη,
εμφανίζονται κρίνοι, χιονάτα λουλούδια,
ωδές, ρίμες, τραγούδια.
Φωνάζεις…
Ανάψτε φως…κάτστε σιμά μου,
είναι ζεστή η αγκαλιά μου,
μέρα γιορτής η σημερινή,
κερνάω γλυκό και γιασεμί.
Ο λόγος από στόμα ποιητή…έκλαμψη ήλιου,
ιστούς αγάπης μπολιάζει, μερτικό προίκας σκορπά.
Ο χρόνος κυλά σκαριφίζοντας τις στιγμές,
στο πέρασμά του ανθίζει η αιωνιότητα.
Ύπαρξη φανερώνεται απ’ την ανυπαρξία!
Ένα αστέρι του σύμπαντος
πλανιέται μες τις συλλαβές με ακολουθία Πλειάδων
κι εκεί ανθίζουν τα ρόδα.
Έτσι τονίζεται η ύπαρξη της στιγμιαίας
πληθωριστικής διαστολής του Σύμπαντος
σαν συνολική ενέργεια.
Η θεωρία Υπερχορδών είναι παρούσα…
αλλιώς η ολική ενέργεια του Σύμπαντος
είναι μηδέν.
Αξίζει να ζει κανείς με το αιώνιο φως
να λάμπει μέσα του
και στα βλέμματα των φίλων του!

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ

Από το βιβλίο  " Αντιφέγγισμα Ιδεών "