Τρίτη 1 Απριλίου 2014

ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ " Οι ποιητάδες "



Τους ποιητάδες τους φανταζόμουνα ωχρούς.


Ωχρούς,εξαϋλωμένους  και με βαθουλωμένα μάγουλα

Από τον πόνο και την ένδεια (το δεύτερο δεν ξέρω γιατί ..έτσι μου την έδινε )

Να συναντούν το ξημέρωμα πάνω σε κόλλες χαρτί κιτρινισμένο όπου είχαν ολονυκτίς εναποθέσει πάνω του μια θλίψη .

Να σβήνουν τα κάρβουνα τους με τις σωτήριες λέξεις 

Σαράκι είναι ο ποιητής 
Που αν δεν τον τρώει το σκουλήκι δεν θριαμβεύει !

Με μια θανατερή αγωνία ζει

Nα βρει τις λέξεις να ζωγραφίσει τους γκρεμούς του !

Ετσι νικάνε τον πόνο 

Τον δοξάζουν !!

Αλλεργικό εξάνθημα ήταν για μένα η ποίηση

Περίεργο όμως ..λάτρευα τους ποιητάδες

Κι ακόμα δηλαδή ..το ίδιο κάνω

Κι ας μην είναι ωχροί και με σκαμμένα μάγουλα

Κι ας γράφουν σε λαπ τοπ .











2 σχόλια:

  1. Θα επαναληφθώ ..το ξέρω..αν πάλι πω πόσο συγκινούμαι που επέλεξες κάτι δικό μου Γιωργίτσα ..Μα δεν μπορώ να αντισταθώ ..Το λέω ..
    Είναι η ποιότητα η δική σου που αντανακλά εδώ που βρίσκομαι τώρα και γράφω .
    Πολύ σε ευχαριστώ ..Από καρδιάς ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου ποιήτριά μου με τιμά το σχόλιό σου !1εγώ σε ευχαριστώ ...την αγάπη μου

      Διαγραφή