Μαρκέλλα Μαρμαρινού "Κάθε τι αληθινό"

Λένε πως τίποτε δεν υπάρχει
αληθινό σε τούτη τη ζωή...
σαν τη φωτιά που καίει μοιάζει
κάθε τι που νιώθεις...κάθε σου πνοή...
που σαν αυτή σβήσει με νερό
παγώνει τότε η καρδιά σου...
και αποτυπώματα παντού αφήνει
στη σκιά και στον καπνό...
Λένε πως τίποτε δεν υπάρχει
όλα στιγμές είναι εδώ...
που σαν τον άνεμο σκορπάνε
και μένουν πάντα στο κενό...
σαλεύει τότε στο μυαλό σου
ένα παράδοξο γιατί...
ένα γιατί που πάντα μένει...
με μια φωνή...κάπου κρυφή...
κρυφή μένει μα δεν αντέχει
να μένει πάντα να πονεί...
κι έτσι ανούσια περνάει
ο χρόνος μέσα στη σιωπή...
Φτερά που μένουνε σπασμένα
πέφτουν στο χώμα καταγής...
δάκρυα φαντάζουν ματωμένα
στου φεγγαριού τη σιγή...
Κάθε νύχτα που σ΄αγγίζει
κρατά κάθε σου μυστικό
και μοιάζει τότε η εικόνα
σαν λουλουδιού το φως...
θαρρείς πως ξέρει να γιατρεύει
κάθε πόνο και ρωγμή...
και σπέρνει τα άστρα στη καρδιά σου...
να φωτίσει τούτη την σιωπή...
θυμίζει αυγή ημέρας
κάθε που όλα ξεκινούν...
ίσως άστρα του αγέρα
στα άνθη του ουρανού...
και τότε πάλι θα κοιτάς
ψηλά στον ουρανό σου...
και θα 'χεις πάντα μια αυγή...
σαν άστρο στο όνειρο σου.

Mαρκέλλα Μαρμαρινού