Αναπνοή πνοή
ανάμνησης
μέσα σε ομιχλώδες δάσος συναισθημάτων,
Και ένας απροσδιόριστος
φόβος
τραγική ειρωνεία
που ντύνεται το ρούχο
της ‘υπαρξης
Άγγιγμα θαλπωρής
στο όνειρο
ως αντικείμενο του πόθου..
Και μια σκλαβωμένη
συννεφιά
ποζάρει δειλά
στο φώς του ήλιου…
Ανέκφραστη θλίψη
που ζωγραφίζει με
ακτίνες ηλιακού φωτός
στον καμβά της αισιοδοξίας
την ματαιότητα της ‘υπαρξης…
Αναπνοές
σπονδές αλήθειας
σε ασυγκίνητες ψυχές
που δεν έχουν διάθεση
να αναπνεύσουν …αλληγορικούς στίχους!
ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου