μα ούτε κι εσύ προσγειώθηκες στα πόδια μου ξαφνικά.
Με έσφιξες με τα μάτια, άνοιξες την καταπακτή της ψυχής σου
αφήνοντας να ξεχυθούν υπερβατικά σχήματα
κάτοπτρα μιας καταδικής μας πραγματικότητας.
Με εξύψωσες,στροβιλίζοντάς με στη θέρμη σου
εξαερώθηκα από την αχαρτογράφητη φύση σου
πλαισιώθηκα στο είναι σου, αφομοιώθηκες στο δικό μου
στραγγίξαμε τις σταγόνες του έρωτάμας στο εκκρεμές του χρόνου.
Λες και ήμαστε ανάξιοι της τιμής και εντελώς προβλέψιμα
με σκότωσες πριν καν γεννηθώ, σε σκότωσα καθ' υπόδειξή σου.
Αξόδευτος τριγυρνάς στις διαθέσεις του μυαλού μου
υφαρπάζοντας τη θέρμη των λογισμών.
Γητευτή της ύπαρξής μου! Στάσου μια στιγμή μονάχα
και παίξε τον αυλό σου μόνο για 'μένα.
Αν το αντέχεις, χόρεψε μαζί μου στο μαγικό σκοπό
ειδάλλως, ας σε πάρει το ποτάμι της λήθης.
Κυριαρχώ διαλυμένη στον ουρανό σου
το "εγώ" μου γράφει ποίηση.
Ψάχνοντας το φως στο άγγιγμα των στίχων
τα κύματα θεριεύουν στην άκρη της Άνοιξης
κι όσο να προλάβω να ψελλίσω τ' όνομά σου
πνίγομαι στον απόηχο της εγκατάλειψης.
Το φως, εσύ!Οι στίχοι, εσύ!
Με όποια σειρά, στην άκρη του νοήματος εσύ
και στην άκρη του νήματος εγώ
ν' ανασαίνω στην εκδοχή του "εμείς"
που υπήρξαμε και όχι...
Τσαμάκη Βασιλική
Διάκριση - 3ος Παγκόσμιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2020
Συλλόγος Λόγου-Μουσικής-Τέχνης «ΛΙΝΟΣ»
https://tsamakivasiliki.blogspot.com/
Η εικόνα είναι από pixabay.com
Μπράβο!!!! Υπεροχο
ΑπάντησηΔιαγραφή