Είχε έναν ήλιο λαμπρό... υπέροχη μέρα. Φυσούσε ένα αεράκι.... κι εκείνος κοιτούσε τον ήλιο. Τον ήλιο κ τον Άη Χαράλαμπο... Λευκάδα.... Σύβρος.
Ήταν ωραίος κ ήρεμος εκεί στα χώματα που γεννήθηκε. Κοιτούσε τα δέντρα και το βουνό. Ήταν η τελευταία του επιθυμία. Μεσ' το κουστούμι του, που ο φίλος του, ονομαστός ράφτης των ηθοποιών του είχε ράψει. Με την σημαία πάνω του. Ακριβώς όπως ήθελε. ετών.
Η τελευταία του επιθυμία. Κι ενώ επέστρεφε εκεί που ξεκίνησε, τα βουνά ανέπνεαν τις ευχές μας για Καλό Ταξίδι.
Είμαι ευγνώμων που μπόρεσα.
Μόλις γύρισα από Λευκάδα.
Δεν το πιστεύω ότι πέθανε...
Φωτογραφία : Ολγα Αχειμάστου - Απώρειες Ελάτης μεταξύ Σύβρου και Βουρνικά Λευκάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου