painting Gustave Moreau( η χίμαιρα)
το μυαλό σου άθελα φοβίζει.
Για ό,τι στη ζωή έχεις μιλήσει
για όσα ενίοτε μαρτυρήσει,
μη χαθεί στην αιώνια τη λήθη,
η ψυχή ματώσει από θλίψη.
Μία η έγνοια τούτη την ώρα
μην βγεις από την πόρτα τώρα.
Την συνάντηση να αποφύγεις
από άγνωστο δέος να ξεφύγεις
να αναβάλλεις ,να προσπεράσεις
το αναπάντεχο να μεταφράσεις.
Αόρατη δύναμη τα όρια θέτει
μεταμόρφωση αυτού που μέλλει
λατρείες δειλινών ίσως σβήσει
στα μυστικά της αυγής να μυήσει
Ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους,
όλο τον κόσμο απέξω αφήνεις.
Ηθελημένη από φόβο μοναξιά.
Ο εαυτός σου η μόνη συντροφιά
τον συναντάς για πρώτη φορά.
Αγωνία αλλά και παρηγοριά
Φόβος ,ίσως είναι πολύ αργά.
Ένα είδωλο μιλά και σε ταράζει,
να το αποφύγεις σου ταιριάζει.
Ζωγραφίζει όλα όσα έχεις πράξει,
ότι δεν έμαθες ,ούτε έχεις φτάσει.
Μιαν απολογία απαιτεί να πάρει.
το καταφύγιο σου το επίγειο
κελί ντυμένο σαν κρησφύγετο
άρα ποια διέξοδος για να ξεφύγεις;
που η ρηχή ζωή να περιπλανηθείς;
από ασήμαντα να αποπλανηθείς,
κάποια προσχήματα για να κρυφτείς;
Της ελαφρότητας το απαλό μαξιλάρι
μοιάζει παράδεισος που συναρπάζει
υψώνει τείχη στο παλάτι του εφιάλτη
κάποιο αγνό όνειρο μην τον σκεπάσει….
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου