Είδος : Μυθιστόρημα
Εκδότης : ΠΝΟΗ
Χρονολογία Έκδοσης : Ιανουάριος 2020
Αριθμός σελίδων : 402
Διαστάσεις : 21x14
ISBN : 13 9786185307929
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Ο Ιάσονας και οι φίλοι του πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια Αθήνα που μαστίζεται από λιμό.Στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή πέφτουν σε ενέδρα, με αποτέλεσμα να χάσει τους συντρόφους του. Ο ίδιος καταφέρνει να διαφύγει και κάνει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Στην πορεία γνωρίζει έναν μυστηριώδη ξένο, που θα αλλάξει όλα όσα νόμιζε πως ήξερε, καθώς και τον έρωτα της ζωής του. Μέσα από ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν και αλλεπάλληλες ανατροπές, ξετυλίγεται μαεστρικά μια αλληλουχία γεγονότων η οποία οδηγεί την πλοκή προς μία κορύφωση που έχει χτιστεί από την πρώτη κιόλας σελίδα.
Πρόκειται για μια ιστορία για τις ιδέες, τον έρωτα, την αγάπη, την ελευθερία, τη νομοτέλεια που διέπει τον κόσμο και την αναζήτηση του νοήματος της ύπαρξης.Οι κεντρικοί χαρακτήρες μοιάζουν παγιδευμένοι σε μια σκακιστική παρτίδα στον χωροχρόνο, και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε κατά πόσον μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή και τη μοίρα μας.Ένα αλληγορικό αστικό μυθιστόρημα, ένα σκοτεινό παραμύθι, που ακροβατεί ανάμεσα στον ωμό ρεαλισμό της καθημερινότητας και τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής, εμπνευσμένο από την κλασική λογοτεχνία.
Ένα βιβλίο γι’ αυτούς που έχουν χάσει κάτι δικό τους για πάντα, για όσους έχουν την ανάγκη να αισθανθούν. Ένα βιβλίο για τους μοναχικούς νοσταλγούς του επέκεινα…
«Δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά δέντρα που στέκουν αγέρωχα, μονάχα μέχρι να τα κατακρεουργήσει ο αδυσώπητος πέλεκυς της ζωής, με τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει. Κι αν τύχει και σταθούμε τυχεροί, και πέσουμε σε χέρια εργατικά, ίσως τότε, τουλάχιστον, προκύψει κάτι όμορφο απ’ αυτή την τόσο αναπάντεχη τραγωδία…»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Δεν γνωρίζω τι έφταιξε…
Ανοησίες, φυσικά και γνωρίζω· μα δεν μιλώ για το τέλος του κόσμου, μιλώ για μας. Δεν ξέρω αν ευθύνεται η μοίρα, εγώ, εμείς ή η ίδια η ζωή και η κυνικότητα που τη διακατέχει απ’ άκρη σ’ άκρη. Τάχα τόσοι και τόσοι άνθρωποι δεν χάθηκαν μάταια; Τόσοι και τόσοι δεν αποχωρίστηκαν στα βάθη των αιώνων; Η απώλεια και ο έρωτας είναι δύο έννοιες συνυφασμένες με την ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν μπορώ όμως να με συγχωρήσω. Δεν μπορώ.
Κι εκείνο που φθείρει πιότερο την ψυχή μου, είναι πως ποτέ δεν πρόλαβα να σου πω αυτά που ήθελα. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να σου γράψω. Να σου μιλήσω για μένα και για σένα, κυρίως για μένα δηλαδή – εσένα ποτέ δεν πρόλαβα να σε μάθω πραγματικά άλλωστε.
Θα σου μιλήσω για τα πάντα. Κάποια σημεία μπορεί να σε πειράξουν –σίγουρα θα σε πειράξουν– αλλά είναι κομμάτια του εαυτού μου και μ’ έκαναν όλα αυτά που είμαι· κι όλα αυτά που είμαι, είναι ολοκληρωτικά δικά σου. Και πάντα θα είναι.
Απόσπασμα
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚA ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Γιάννης Κυζιρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1994. Σπούδασε στη Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ και πραγματοποίησε το μεταπτυχιακό του στη Φαρμακευτική Αθηνών. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, μετά τη δυναμική είσοδό του στον χώρο της λογοτεχνίας με το Από μέσα πεθαμένοι το 2017.
ΚΡΙΤΙΚΗ
i. Η Κριτική μου " Στη Γη της Αιώνιας Θλίψης " Γιάννης Κυζιρόπουλος
- Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου
Τον Γιάννη Κυζιρόπουλο τον γνώρισα μέσα από το πρώτο του μυθιστόρημα με τον τίτλο "Από μέσα Πεθαμένοι ". Εκείνη την χρονιά, το 2017, το βιβλίο αυτό το ξεχώρισα σαν το καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Μου έκανε εντύπωση και τότε η ωριμότητα, η κριτική και διερευνητική του ματιά. Αλλά και ο εύστοχος σχολιασμός του σε κάθε στοιχείο της ιστορίας στην οποία είχε εστιάσει και είχε αναπτύξει στο μυθιστόρημα του.
Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο του "Στη γη της αιώνιας θλίψης", ο εντυπωσιασμός μετουσιώνεται σε ενθουσιασμό και η ωριμότητα σε μια ολοκληρωμένη υπέρβαση που βήμα- βήμα, σκηνή -σκηνή λέξη- λέξη σε κατακτά ολοκληρωτικά. Τίποτα δεν σε προϊδεάζει για την πορεία και το ταξίδι στην γη της αιώνιας θλίψης. Σημειώνεις τις στάσεις της διαδρομής. Τονίζεις και ξεχωρίζεις τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες. Σημειώνεις και αναλύεις τις προσωπικές τους επιλογές και μετά ενώνεις τις κουκκίδες. Τα χνάρια που αφήνει στο πέρασμα του ο κάθε ήρωας και το ίχνος που αφήνει η κάθε πράξη του. Στο τέλος θα διαπιστώσεις έναν σχηματισμό που θα σε αφήσει άναυδο. Έναν σχηματισμό που με μοιάζει πότε με κύκλο και πότε με αλυσίδα.
Η ιστορία τοποθετείται κάπου στο μέλλον. Στην Αθήνα που ταλανίζεται από έναν λιμό που ορίζει και εξουσιάζει τους κατοίκους της. Μέσα σε ένα κλειστοφοβικό και ασφυκτικό περιβάλλον συναντάμε τον Ιάσονα και τους φίλους του, να προσπαθούν να βρουν τροφή για να επιβιώσουν. Η ενέδρα στην όποια πέφτουν όμως, τους αφανίζει. Ο μόνος που επιβιώνει είναι ο Ιάσονας , αλλά χάνει όλους τους φίλους του. Ο Αποχωρισμός και η απώλεια έντονη και διάχυτη. Η απόγνωση διάσπαρτη. Τα ένστικτα που φανερώνονται στις πιο ακραίες καταστάσεις, όπως ο λιμός. Ο θυμός που μεταμορφώνεται σε οργή, από την απώλεια των φίλων. Και τότε όλα αρχίζουν να φανερώνουν τα βαθύτερα κίνητρα του ανθρώπου. Τις πιο βαθιές και σκοτεινές του σκέψεις.
Σαν αλυσιδωτή αντίδραση οι κινήσεις του Ιάσονα - και αυτό που μπορούμε να ορίσουμε σαν μοίρα-τον οδηγούν σε ένα ατέρμονο ταξίδι αυτογνωσίας, μέσα από νέες γνωριμίες και νέες προκλήσεις. Για να γνωρίσει την υποκρισία και την ιδιοτέλεια. Να καυτηριάσει τον ομοφοβισμό και τον ρατσισμό. Να ξεσκεπάσει το σαθρό και υποκριτικό οικοδόμημα που λέγεται κοινωνία. Να ζήσει έναν μασκαρεμένο έρωτα έλξης και αλληλοσυντήρησης ενός άκρατου εγωισμού. Να δώσει τροφή στην διαιώνιση μιας εκδίκησης και μια τιμωρίας.
Ο Ιάσονας είναι ένας μοναχικός νεαρός άντρας, που κουβαλάει μεγάλο θυμό μέσα του. Τον προσωπικό του ιδεατό κόσμο, και τις δικές του αδιαπραγμάτευτες αξίες. Είναι απόλυτος, μα ξεκάθαρα αληθινός. Είναι σκληρός, αλλά ειλικρινής. Μέσα στον αντικοινωνικό εφιάλτη που βιώνει βλέπει την ζωή με άλλο μάτι. Δεν αντέχει την ενοχή και την δειλή σιωπή όλων μας απέναντι στην βία. Θέλει να ζήσει σε έναν κόσμο αλλιώτικο και διαφορετικό, Σε έναν κόσμο Ελεύθερης και αληθινής σκέψης.
Μέσα από τις ξεχωριστές εικόνες που στοχευμένα αναδεικνύει. Μέσα από τους διαλόγους που σκόπιμα επιλέγει. Ο συγγραφέας μας παρουσιάζει έναν κόσμο συγκάλυψης συναισθημάτων και παραποιημένων προσωπικών σκηνικών. Καυτηριάζει τις στημένες συμπεριφορές, τις φτιασιδωμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Τις κίβδηλες παραστάσεις που δίνουν καθημερινά οι άνθρωποι για να ξεγελάσουν ή να φανερώσουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν που πραγματικά έχουν. Έναν εαυτό που ξεγελά ακόμα και το ίδιο τους το είναι.
Με πόσο λιτό, αλλά και τόσο γεμάτο τρόπο περιπαίζει την ψυχολογική χειραγώγησης απο τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, Με πόσο δεικτικό τρόπο διακωμωδεί τον πλούτο που αλλοτριώνει την ευτυχία, και διχάζει, αλλά και παραμορφώνει τον χαρακτήρα.
Τα συναισθήματα μπαίνουν σε μια τίμια ζυγαριά, απαλλαγμένα απο τα σημάδια του φαίνεσθαι και την επιλεγμένη προσποίηση και φανερώνονται ακριβώς όπως είναι αφιλτράριστα. Και είναι μεγάλη η επιτυχία του συγγραφέα γιατί μέσα από ένα κείμενο που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, μπορεί και παρουσιάζει με ταυτόχρονα λιτό και μεστό τρόπο το σύνολο των ελαττωμάτων μιας κοινωνίας που βαδίζει προς το κενό. Μιας εποχής αποπροσανατολισμού και άκριτης υποταγής στον πειρασμό της βίας. Μιας κοινωνίας που έχει κάνει ρούχο της την καχυποψία και τον αρνητισμό και έχει φτάσει στα άκρα μετατρέποντας ουσιαστικά τον άνθρωπο σε θηρίο.
Ο συγγραφέας δεν κάνει κανέναν συμβιβασμό ως προς την απεικόνιση της κοινωνίας μας. Πυροδοτεί όλα εκείνα τα αρχέγονα στοιχεία της ανασφάλειας και της ματαιοδοξίας, Της φιλοδοξίας, του εγωισμού και της επικράτησης επάνω σε κάθε τι με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα. Δεν κάνει συμβιβασμούς ούτε στην χρήση της γλώσσας που χρησιμοποιεί όταν πρέπει να τονίσει το χυδαίο.
Η υπερβολή και η απόλυτη σκέψη. Η ορμή και ο ακραίος τρόπος αντίδρασης του Ιάσονα, θα ανακοπεί απότομα και ξαφνικά με την εισβολή του δεύτερου πρωταγωνιστή της ιστορίας μας, του Παύλου. Ο Παύλος είναι ο άλλος πόλος της σφαιρικής πορείας του Ιάσονα. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Αυτός που θα ισορροπήσει τον κόσμο της αυθόρμητης νεότητας του Ιάσονα και θα τον εμποτίσει με περισσότερη γνώση και λιγότερο συναίσθημα. Με περισσότερη ωριμότητα και πραγματισμό στην κίνηση και στην σκέψη. Που θα τον πάρει από το χέρι και θα τον οδηγήσει σε έναν άλλον κόσμο κατανόησης και εμπράγματης λογικής. Που θα τον προσγειώσει απότομα. Αλλά στην ουσία θα του δείξει πως θα πρέπει πραγματικά να ανακατεύει μέσα του τα υλικά της εμπειρίας και του αυθορμητισμού. Τα υλικά της αλήθειας και του ψεύδους.
Από το σημείο της συνάντησης του Ιάσονα με τον Παύλο η υπόθεση μπαίνει σε άλλη τροχιά. Σε μια άλλη εντελώς αλλιώτικη αντίληψη. Και εδώ είναι η ξεχωριστή μαγεία της διαχείρισης της πλοκής από έναν συγγραφέα που ξέρει να ελίσσεται. Βάζει στην ζυγαριά από την μια πλευρά την εκδίκηση και την προσωπική θεώρηση των πραγμάτων. του Ιάσονα Και από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς τα όσα θα βιώσει και θα ζήσει μέσα από τις εμπειρίες και τις σκέψεις μιας άλλης λογικής που δημιουργούν μια περίεργη, και συγκλονιστικά ενδιαφέρουσα χημική αντίδραση που θα αλλάξει εντελώς τα δεδομένα και τις εξελίξεις. Ο Παύλος θα γίνει για τον Ιάσονα ο οδηγός της κατανόησης. Ο καταλύτης που θα τον οδηγήσει να καταλάβει να νιώσει και να αισθανθεί τα γνήσια συναισθήματα που βρίσκονται εγκλωβισμένα και χαμένα μέσα του. Αυτός που θα τον απελευθερώσει από τον εθελούσιο δεσμό που τον κρατά σε μια ψευδαίσθηση νεανικού ρομαντισμού.
Η γνωριμία του Ιάσονα με την Μαριάννα είναι η άλλη πλευρά του έρωτα που έχει βιώσει ως τώρα στην ζωή του. Ο Ιάσονας είναι σαν να ζει μια νέα ζωή από δω και πέρα ή πολλές ζωές με πολλές επιλογές. Μέσα από ένα διαφορετικό τρόπο θεώρησης των πραγμάτων. Αυτό το υπέροχο συναίσθημα που θα αισθανθεί ο αναγνώστης όταν έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματική αντίληψη της ζωής, με την αποδοχή της νομοτέλειας της. αλλά και την ώριμη αντίδραση σε κάθε τι που είναι εφικτό να αλλάξει. Θα τον καθηλώσει απόλυτα και γλυκά.
Ο χρόνος μπλέκεται μοιάζει αδιευκρίνιστος και ακαθόριστος. Ο φακός του συγγραφέα εστιάζει στις σκέψεις που αλλάζουν. Στα συναισθήματα που απογειώνονται. Στα συμπεράσματα που εδραιώνονται. Στον έρωτα που μεταλλάσσεται σε αυτό το κορυφαίο συναίσθημα που σε κυριεύει ολοκληρωτικά. Που σε κάνει να ζεις πολλά πράγματα ή τα πάντα σε μια μόνο στιγμή.
Φοβερή εντύπωση προκαλεί πως μέσα στο κείμενο έχει ενσωματωθεί σαν ακέραιο και αδιάσπαστο κομμάτι η Λογοτεχνία, η μουσική, η ιστορία, η ζωγραφική. Γενικότερα η τέχνη. Η τέχνη αποτελεί το εργαλείο που αποδεικνύει το κάθε τι μέσα στο κείμενο. Που ανοίγει τον δρόμο για τις εξελίξεις. Που φωτίζει το σκοτεινό φόντο μιας εποχής ζοφερής και χαμένης. Η τέχνη και η κατανόηση της είναι στην ουσία η πυξίδα και η λύτρωση. Το κλειδί που ξεκλειδώνει το κάθε τι.
Σκληρό και τολμηρό. Αιχμηρό και κυνικό. Καυστικό και ειρωνικό. Αλληγορικό και συμβολικό.Μια καταιγιστική ιστορία τοποθετημένη σε ένα δυστοπικο μέλλον με υπαρκτές και ορατές διαστάσεις. Που ξεσκεπάζει καταστάσεις, συμπεριφορές και ιδέες. Δυο κεντρικοί ήρωες ο Ιάσονας και ο Παύλος και ανάμεσα τους όλο το φάσμα της ανθρώπινης φύσης σε μια πάλη με τον αληθινό και τον ψεύτικο εαυτό της. Σε μια πάλη με τον ρομαντισμό και τον ρεαλισμό. Τον ιδεαλισμό και τον υπαρξισμό. Σε μία μάχη με το νεανικό πάθος και την ώριμη και έμπειρη σκέψη. Εκδίκηση, έρωτας, προσωπικές ευθύνες, επιβίωση,ελευθερία, ευτυχία. Έννοιες που εδραιώνονται συγκλονιστικά μέσα από έναν εσωτερικό και σπαρακτικό μονόλογο. Μέσα από διαλόγους που αποκαθηλώνουν κοινωνικά πρότυπα και ορίζουν έναν εξαιρετικά εποικοδομητικό τρόπο σκέψης.
Ένα Βιβλίο που ακολουθεί ένα δικό του ανόθευτο δρόμο προς την αναγνώριση και την κατανόηση της ανθρώπινης αδυναμίας, αλλά και της ανθρώπινης δύναμης απέναντι στις προκλήσεις της ζωής. Την άφθαρτη και αιώνια ειλικρίνεια και την φθαρτή και προσωρινή ματαιοδοξία. Ένα κράμα που συνταιριάζει όλο το απόσταγμα της ζωής και της ύπαρξης. Παρατηρήστε τον κάθε ήρωα ξεχωριστά. Όλοι οι ήρωες έχουν έναν συμβολικό και διαδραστικό ρόλο μέσα στο κείμενο. Ο συγγραφέας έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά επάνω στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων του.
Ένα μυθιστόρημα που επιχειρηματολογεί διαρκώς και αποδεικνύει μέσα από την έντονη αμφισβήτηση των ιδεών ,πως όλες οι πράξεις μας αφήνουν το ίχνος τους και έχουν μια αέναη επίδραση μέσα στο σύμπαν. Όλες οι σκέψεις μας έχουν την επιρροή τους στο βάθος του χρόνου. Το κάθε τι που κάνουμε ή δεν κάνουμε αφήνει το αποτύπωμα του επάνω στην γη.
Ένα μυθιστόρημα που θέτει σε λειτουργία όχι μόνο την σκέψη αλλά ενεργοποιεί και την φαντασία την οποία την αφήνει ελεύθερη να δώσει το περιθώριο στον αναγνώστη να αναλογιστεί και να φανταστεί. Να εμπεδώσει και να επεξεργαστεί. Να ανατρέξει σε σημεία που επιδέχονται διπλές σημασίες και να αναδομήσει εκ νέου την αρχική και ίσως ανώριμη σκέψη του πετυχαίνοντας ουσιαστικά να δώσει μια άλλη εικόνα σε ένα κείμενο που στην ουσία έχει μια διττή σημασία και μια διττή εξήγηση.
Ο συγγραφέας πραγματικά από την αρχή ως το τέλος ακολουθεί μια δικιά του ξεχωριστή πλοκή και ένα δικό του ξεκάθαρο ύφος, που τον κάνει να ξεφεύγει από τις καθιερωμένες νόρμες. Και του δίνει την ευκαιρία να αποκτήσει τον δικό του μοναδικό συγγραφικό χαρακτήρα.
Πραγματικά αυτό το βιβλίο το αγάπησα πολύ και αποτελεί για μένα ένα από τα πιο πρωτότυπα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ελπίζω και εύχομαι να έχει την ανταπόκριση που πρέπει στους Έλληνες αναγνώστες. Η δυστοπία είναι ένα είδος Λογοτεχνίας που στο εξωτερικό κάνει θραύση άλλα στην Ελλάδα τώρα κάνει τα πρώτα βήματα της. Με αυτό το βιβλίο μπορεί πραγματικά ένας αναγνώστης να εισέλθει σε έναν κόσμο που μοιάζει μακρινός αλλά είναι τόσο κοντά μας. Και να ζήσει το φανταστικό και παράλληλα το πραγματικό.
Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ
.
ii. Στη Γη Της Αιώνιας Θλίψης - Γιάννης Κυζιρόπουλος .
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Γράφει η Ελισάβετ Πιτσινή
Δύσκολο να γράψει κάνεις μια κριτική για αυτό το βιβλίο... Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ από αυτό το βιβλίο, ξεπέρασε κάθε ενθουσιασμό και κάθε προσδοκία που είχα. Ο συγγραφέας, αν και νέος σε ηλικία, έχει καταφέρει να γράψει ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής...
Όπως ακριβώς μαρτυρά ο τίτλος, στο βιβλίο από την αρχή ως το τέλος κυριαρχεί μια αβάσταχτη θλίψη. Ο αναγνώστης γίνεται ένα με τον πρωταγωνιστή, τον Ιάσονα, που μόνο άσχημα γεγονότα συμβαίνουν στη ζωή του, με πολύ λίγες στιγμές αγάπης και χαράς. Μα ακόμη και τότε αναρωτιέσαι αν είναι αληθινό ή μήπως ο πρωταγωνιστής έχει χαθεί μέσα στην επιθυμία του για κάτι ομορφότερο, για κάτι που θα τον κάνει να πιστέψει ότι η ευτυχία τελικά υπάρχει.
Η ιστορία αναφέρεται στο κοντινό μέλλον όπου ο κόσμος έχει αλλάξει και δεν είναι όπως τον ξέρουμε τώρα. Η πείνα έχει φέρει την εξαθλίωση σε κάθε σπιτικό και έχει σπρώξει κάποιους στην απελπισία. Ο Ιάσονας με την παρέα του έχουν βρει μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη με τρόφιμα και θέλοντας να καλύψουν τις ανάγκες τους, πέφτουν σε μια αναπάντεχη παγίδα. Εκείνος καταφέρνει να ξεφύγει, μα ποτέ δε θα ξεχάσει αυτό το συμβάν... Και αυτό είναι μία από τις αφορμές που θα έχει για να μας δείξει μια άλλη πλευρά του εαυτού του.
Στο πρώτο μισό μέρος του βιβλίου ένιωσα πως η κατάθλιψη έχει πρόσωπο και μου μιλά μέσα από αυτές τις σελίδες. Δεν είναι τόσο τα γεγονότα όσο τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν από σελίδα σε σελίδα. Γνωρίζουμε τον πρωταγωνιστή μέσα από το παρελθόν του, από τις σκέψεις του, αλλά και από όσα νιώθει. Η σκέψη όμως δε μένει σε επιφανειακά πράγματα. Και αυτό με έκανε να εκτιμήσω και το συγγραφέα. Φαίνεται πως είναι ένας βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος που μέσα από το βιβλίο του μας θέτει υπαρξιακά ερωτήματα παρουσιάζοντας μας έναν άνθρωπο που πεινά και που αγωνίζεται για επιβίωση. Κυριολεκτικά, ο Ιάσονας αγωνίζεται σε κάθε κεφάλαιο να επιβιώσει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Κάποιες φορές όμως η ψυχική του επιβίωση είναι σημαντικότερη...
Από το δεύτερο μισό μέρος του βιβλίου βλέπουμε έναν διαφορετικό Ιάσονα, που ωστόσο, δεν αφήνει τα πάθη του, δεν τα ξεχνά...
Σημαντικό ρόλο παίζει και ένας άνθρωπος που γνωρίζει τυχαία σε μια εκδήλωση. Οι συζητήσεις που κάνουν θα φέρουν στο φως και κάποιες αποκαλύψεις που θα παίξουν μεγάλο ρόλο στην έκβαση της ιστορίας.
Όσο για τη στιγμή που ο Ιάσονας θα ερωτευτεί αληθινά: Ο συγγραφέας έχει αποδώσει το επίπεδο του ερωτισμού, του ρομαντισμού, τόσο βαθειά, σα να ζεις τον τέλειο, τον απόλυτο έρωτα. Όσοι είστε λάτρεις των ρομαντικών μυθιστορημάτων τότε σίγουρα αυτό θα το ξεχωρίσετε.
Το μόνο αρνητικό που μου άφησε είναι πως το θέμα της εκδίκησης, όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, σε εμένα δεν έγινε ξεκάθαρο... Θα ήθελα κάτι περισσότερο σε αυτό το κομμάτι.
Τώρα, που έχω τελειώσει το βιβλίο, που ξέρω το τέλος του, έχω ακόμη αυτή τη στεναχώρια που είχα από την πρώτη του σελίδα... Συγκινητικό (ειδικά οι τελευταίες σελίδες)
και απολαυστικό μέχρι το τέλος του..
Ελισάβετ Πιτσινή
Από Read a Book
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου