ΝΙΚΟΣ ΤΑΒΟΥΛΑΡΗΣ - ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ "ΠΕΤΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ"

Φέτος δεν ήλθε η Άνοιξη!
Το τρομαγμένο βλέμμα της ενοχής μας
Σκόρπισε στα δάχτυλα της βροχής.
Ένα μικρό ανθάκι έγινε πορφυρό
για μια στιγμή την αυγή,
μα πέθανε πριν το δειλινό
στις ψυχές μας!

Τα μικρά παιδιά ακροβατούν
στα πέταλα ανύπαρκτων λουλουδιών,
τα χελιδόνια που πρόσμεναν δεν ήλθαν…
Χάθηκαν στην άνυδρη έρημο της αδιαφορίας μας,
στην αναζήτηση της ουτοπίας.

Φέτος δεν ήλθαν τα σπαθόφτερα πουλιά
και πως θα χαμογελάσουν οι ψυχές μας;
Μαζεύτηκαν τα παιδιά να δουν τα χελιδόνια
που δεν ήλθαν…

Κλάψανε τα παιδιά για τη χαμένη άνοιξη
και ύστερα πήρανε χαρτιά και ψαλίδια
κι έφτιαξαν χιλιάδες χάρτινα χελιδόνια!
Τους έδωσαν λίγη απ’ την άδολη ψυχή τους
κι εκείνα γοργοφτερούγισαν στον ουρανό,
στον ουρανό των παιδικών ψυχών.

Τα χελιδόνια ήλθαν για τα παιδιά,
τώρα η άνοιξη ήταν εδώ!
Μια χάρτινη άνοιξη,
με μυριάδες χάρτινα χελιδόνια…
Και ύστερα ήλθε το σύννεφο εκεί στην άκρη τ’ ουρανού.
Σε μιαν άκρη ένα μικρό κυκλάμινο ρίγησε!

Νίκος Ταβουλάρης