Πίνακας - Antoine de Villiers
να σεργιανίσω ανέμελα στη θάλασσα
μ' ένα ποίημα στην καρδιά
ένα τραγούδι στα χείλη
χωρίς λύπη
χωρίς τύψεις
γι αυτούς που φεύγουν καρτερώντας ένα μας βλέμμα
γιατί τους στάθηκε σκληρή η ζωή...
.
Σχεδιάζω στο χαρτί ηλιόφωτες διαδρομές
χωρίς φόβο
να περπατήσουμε παρέα ως την άκρη του κόσμου
γκρεμίζοντας τις μεταξύ μας αποστάσεις
με τα ατίθασα βήματα της καρδιάς
ακουμπώντας με τις παλάμες
το γαλάζιο κομμάτι του ουρανού
μερεύοντας τα όνειρα μας..
.
Τι καλά που θα είναι να ψάξουμε μαζί την Άνοιξη
στα πρώτα φύλλα
στα πράσινα κλωνιά
κι ο ήλιος μια ολόχρυση πινελιά
θα ετοιμάσει φωλιά
για το πρώτο χελιδόνι
που θα φανεί στην πόρτα μας..
.
Συνοδοιπόρε μου σε τούτο το νοερό ταξίδι
απέδρασε από το οριοθετημένο σκοτάδι
της πληγωμένης Άνοιξης
κλείσε τα μάτια
πιάσε το χέρι μου
κάτι ξέρω κι εγώ για τον χαμένο χρόνο
όμως μας θυμάται η ζωή
και θα φροντίσει για μας
μ'ένα ολοκαίνουργιο χαμόγελο
ν'αφήσουμε πίσω ότι μισήσαμε
να ξεψυχήσει αυτός ο χειμώνας με τα τόσα σύννεφα..
~ Άννα Γεωργαλή ~
Ο πίνακας είναι από https://www.tuttartpitturasculturapoesiamusica.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου