Θα τον θυμόμαστε τούτον τον Απρίλη
που έξω κλείσαμε τα χελιδόνια.
Στων μπαλκονιών μας τις κρυφές γωνιές
χτίζουν ελπιδοφόρες φωλιές!
Λες και θέλουν χαρά να δώσουν
στα θλιμμένα βλέμματα των έγκλειστων ενοίκων.
Κόβουν βόλτες στους άδειους δρόμους
φτερουγίζουν μετά ψηλά και συνομιλούν
"Πού πήγαν οι άνθρωποι;
Παλιά αυτοί ρωτούσαν, πού πήγαν τα χελιδόνια;
Τούτη την Άνοιξη εμείς φτερουγίζουμε έξω.
Μήνυμα σας φέρνουμε.
Βγείτε στα μπαλκόνια, να μοιραστούμε τον γαλάζιο ουρανό.
Και από εκεί να ψάλουμε, τον Ύμνο της Ανάστασης.
Γιατί το Φως το Αληθινό θα έρθει."
Πρωτομηνιά, Πρωταπριλιά
αυτή τη μέρα, με ψέματα γεμίζαμε.
Έτσι το έθιμο απαιτούσε
κι όλοι μαζί γελούσαμε, με εκείνους
που τυχόν την πατούσανε...
Γιατί την καθημερινότητα με αληθινά ψεύδη
την στολίζαμε και την χειροκροτούσσμε.
Ελάτε, τώρα, αλήθειες να πούμε...
Στο τέλος τούτου τ' Απρίλη
Ανάσταση θα δούμε
Το Φως, επί Γης θα λάμψει πάλι
και θα ζεστάνει τις φοβισμένες μας ψυχές.
Θα ανοίξουμε πόρτες και παραθύρια
και ερωτευμένοι όλοι, με τη Ζωή, θα εξέλθουμε.
Θα τρέξουμε να τρυγήσουμε
σαν τα μελίσσια της Άνοιξη το μέλι!
Και σαν να μην υπάρχει αύριο
το τώρα, θα υμνούμε!
Και αγκαλιασμένοι, όλοι, οι πριν πολιορκημένοι
θα τραγουδήσουμε, το τραγούδι, του Μπιθικώτση
"Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε"
Και απανωτά το δεύτερο, του Καλογιάννη
"Άνοιξε το παράθυρο δροσιά να μπει του Μάη"
Κι από τον παράδεισο της, η Μοσχολιού
κουράγιο να μας δίνει.
"Θα έρθει άσπρη μέρα και για μας"
Να και ο Μητροπάνος, στου ουρανού το θόλο
"Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί, ένα χελιδονάκι
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι..."
Έτσι, για να παρηγορηθούμε
όσους μας χώρισε ο Κορονοϊός
Και έχασε το παιδί τη μάνα
και οι ερωτευμένοι τους έρωτες τους.
Αυτές είναι οι αλήθειες...
.
Βάσω Ιορδάνου Κοσμίδου.
31/3/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου