Είναι βαριά η ανάσα μου θαρρώ,
πείτε μου ότι βλέπω εφιάλτη,
φέτος η άνοιξη μοιάζει ζάλη
από το σπίτι μου δεν πρέπει να βγω.
Απόσταση αφόρητη σπαρταρά,
εξουσία ξαφνική προλογίζει
της λευτεριάς την ανάσα λυγίζει,
τα χέρια μου φοβισμένα και ξερά.
Ανέλπιστη χαρά ο ήλιος βγαίνει,
δεν πτοούμαι στο αγέρι στη φωτιά,
η ευθύνη του ανθρώπου βαραίνει.
Η πίστη, η ελπίδα πλημμυρίζει,
για να γίνει το σκοτάδι ξαστεριά,
υγεία και ειρήνη να ανθίσει.
Βασιλική Πανταζή 14-3-2020
(Πνευματικά δικαιώματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου