Ο εξοχικός δρόμος
με τις σκιερές λεύκες
που χάνεται στο σούρουπο
ιδανική θλίψη .
Το πελαγίσιο κύμα
που ποτέ δεν έφτασε
στο ήσυχο ακρογιάλι
άφθαρτος πόνος .
Ο απερίσκεπτος κισσός
που σέρνεται ν' ανέβει
στο πράσινο κυπαρίσσι
φτηνή ματαιότητα .
Η ασυλλόγιστη ψυχή
που σκλήρυνε στο χρόνο
και δεν αξιώθηκε
της αγάπης τα δώρα
θάνατο μυρίζει . . . .
ΑΘΗΝΑ 19 -- 03 -- 2020
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου