Στις χαραμάδες της μνήμης
αγκιστρώνονται οι ανάσες,οι ηδονές,
το χάος των ωραίων στιγμών.
Ο φόβος σκλαβώνει το θρόϊσμα της καρδιάς.
Λάθος προσανατολισμός
αγγίζοντας τα σύννεφα .
Ένα φως αργό υπακούει
στην ανατριχίλα της ζωής.
Οι αμυχές του ακραίου πόθου
καταγράφονται στα απογυμνωμένα σώματα.
Κλείνουν τα βλέφαρα ,
ένα δάκρυ βαρύ
αναταράσσει μια ηρεμία
που λίμναζε αιώνες τώρα.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου