ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ "ΧΩΡΙΣ ΟΒΟΛΟ"

Μορφές που βούλιαξαν
αύτανδρα όνειρα,στα κοιμητήρια.
Πώς να θυμηθεί η σιωπή ονόματα !
Άλλοι με το στόμα κλειστό
στου διψασμένου την απόγνωση,
αλμυρό το νερό.
Μάτια κενά στου προορισμού το στίγμα.
Λησμονιά ξεριζωμένων,
σχισμένα σωσίβια .
Είχε χθες ένα γιο !
Είχε χθες μια μάνα ...
Σάββατο,Ανάσταση αύριο λένε οι γραφές
μα μούσκεμα των δακρύων τα σπίρτα,
πριν το ναυάγιο.
Στης λειτουργίας την μέση,
δεν ήρθε το Φως...
Αναπαράσταση ! Με σταυρούς και λόφους
νερένιους,
καταμεσής στης ελευθερίας το θέρος.
Μαύρο φοράει ο θάνατος,
μάσκες οι έμποροι
και παρδαλά ο πόλεμος.
Χωρίς οβολό ο βαρκάρης !
Σώθηκαν μερικοί,
αλατισμένοι κι αυτοί
από των Εθνών
τους Ανθρωποφάγους ...

Πνευμ. δικ. Γιάννης Φιλιππάκης

Από την 4η υπό έκδοση ποιητική συλλογή του.