Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

ΑΝΝΑ ΝΤΑΛΗ "ΑΤΙΤΛΟ"


Ben Goossens Artwork

Την πόρτα στη μέρα Άνοιξε
κι αυτή βούτηξε μέσα με αγέρηδες παράφωνους να χτυπούν τους τοίχους αγριεμένοι
πόλεμο άρχισε κρατώντας κοντάρια και βέλη
Τον έρωτα κατάστηθα τον πέτυχε να σβήσει την ειρωνεία
Τα φτερά του τα τσάκισε,
στο πάτωμα τον έσυρε
Το ψέμα το κάρφωσε στο ταβάνι
μπας, και ντραπεί
Το όνειρο το τσαλάκωσε
στον κάδο των αχρήστων καλάθι
με ελεύθερη βολή πέτυχε
Το πέταξε
-Χάρτινο ήταν
και αμέσως τα μάτια της με τρεμάμενες παλάμες σκέπασε
Η σταθερότητα των δακτύλων, χάθηκε στην στιγμή
Άδειο το βλέμμα μην, στου νου το καλάθι
σκοτάδια ταξιδέψει
Πλημμύρισε το δώμα
καθώς βέλη στις φλέβες κάρφωνε
και μάτωνε δάκρυα
Βγήκε μάζεψε οργισμένα σύννεφα
Πύρινες ανάσες να φυσήσουν είπε
να κάψουν ό,τι απέμεινε
η μέρα Θύμωσε!
λοιδόρησαν βλέπεις με ήλιους φτηνούς τις ώρες της
Μέσα σε ρολόγια σταματημένα μισοφέγγαρα κολυμπούσαν
-Ανέφικτα τ'αληθινά

Αγκάλιασε την αγάπη και την φυγάδευσε
Καρδιάς στολίδι ακριβό σε αυτό το δώμα
Δεν έπρεπε
...a.n.
........
..........









1 σχόλιο:

  1. Αν κάτι με εντυπωσίασε σε αυτό το ποίημα είναι η έντονη ποιητικότητά του... Εξαίρετη γλώσσα και σύλληψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή