 |
| Πίνακας - Δ.Καφενταράκη |
Αναφέροντας τη λέξη “τέχνη” μιλάμε για τον τρόπο έκφρασης του καλού και του ωραίου μέσα από τη δημιουργία έργων που προκαλούν μια αισθητική συγκίνηση. Η τέχνη αποκτά δύο έννοιες μία, η οποία αναφέρεται στην καλλιτεχνική δημιουργία (το ταλέντο) σαν ικανότητα και η δεύτερη στην εμπειρία σαν τεχνικό επάγγελμα. Τέχνη μπορεί να θεωρηθεί η μουσική, η αρχιτεκτονική, η ζωγραφική, ο κινηματογράφος, τα κόμικς, η λογοτεχνία, ο χορός, η φωτογραφία, η γλυπτική ακόμα και η μαγειρική και η ακροβασία.
Και πέρα από την σημασιολογική ερμηνεία της λέξης “Τέχνη”, περνάμε λίγο στα δικαιώματα που έχει ο κάθε άνθρωπος πάνω σε αυτή είτε δημιουργώντας έργα τέχνης, είτε προσλαμβάνοντας τα έργα. Θα μου πείτε τι εννοώ… Οι τέχνες θα ήταν κάτι αφηρημένο αν δεν υπήρχαν έργα για να δεις, καθώς επίσης και κάτι το ευτελές αν δεν υπήρχαν άνθρωποι να τις θαυμάζουν ή να και να τις κατακρίνουν. Μία τέχνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κοινό της. Τι θα ήταν η ζωγραφική χωρίς τους φαν της;
Πολλές φορές η αρνητική κριτική έχει εκτινάξει την δουλειά ενός καλλιτέχνη στα ύψη. Κυρίως παλαιότερα με την συνεχή εναλλαγή του πολιτικού τοπίου τόσο στη χώρα μας, όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες. Μια καλλιτεχνική έκφραση μπορεί να βάλει σε σκέψεις το κοινό της τόσο για μια πολιτική κατάσταση η οποία πρέπει να αλλάξει ή να πορευθούμε προς αυτή, όσο και για να καταδικάσει ή να αθωώσει έναν ηθικό κώδικα που κυριαρχεί σε μια κοινωνία.
Η ριζοσπαστική έκφραση ενός δημιουργού μέσα από την τέχνη, είναι πιθανό λοιπόν να μην αρέσει σε όλους αφού οι άνθρωποι μεταξύ τους διαφέρουν σε απόψεις, συνήθειες, βιώματα, ιδέες. Το να κατακρίνεται όμως ένας άνθρωπος που θαυμάζει και εντρυφά σε μία, δύο ή και σε όλων των ειδών τις τέχνες είναι ανήκουστο και εκεί θέλω να καταλήξω. Σαν άνθρωποι έχουμε φτάσει στο σημείο να κατακρίνουμε ο,τιδήποτε διαφορετικό ή μη “μοδάτο”, σαν περίεργο, αλαζονικό και εγωκεντρικό. Αν ένας νέος άνθρωπος ενδιαφέρεται για την λογοτεχνία ή την ζωγραφική ή την μουσική σαν τρόπο έκφρασης ή σαν κάτι αξιοσημείωτο και όχι για κάτι που η μάζα αποδέχεται και πράττει σύμφωνα μ’ αυτό, τότε από πολλούς θεωρείται αντικοινωνικός και ψώνιο.
Ο λόγος βέβαια είναι ίσως το κατά πόσο ενδιαφέρεται κανείς να μάθει και τους άλλους ανθρώπους εκτός από την πάρτη του. Να ψάξει για τις διαφορετικές ιδέες, ήθη, έθιμα που υπάρχουν ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Το φαινόμενο δεν είναι δυνατό να αλλάξει αν δεν υπάρξει περιέργεια για το διαφορετικό. Το να κάθεσαι και να επιβιώνεις απλά με ό,τι σου δίνει η οικογένεια, οι φίλοι σου και ακόμα χειρότερα η κοινωνία του 2013 – 14 , απλά δεν σε βοηθάει να προχωρήσεις το μυαλό σου πιο έξω από την καθημερινότητα σου. Δεν λέω να είναι όλοι διαφορετικοί, λέω ότι το διαφορετικό που εκφράζεται μέσα από τις τέχνες, είναι εκεί έξω και περιμένει να το ανακαλύψουμε.-
Πολλές φορές η αρνητική κριτική έχει εκτινάξει την δουλειά ενός καλλιτέχνη στα ύψη. Κυρίως παλαιότερα με την συνεχή εναλλαγή του πολιτικού τοπίου τόσο στη χώρα μας, όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες. Μια καλλιτεχνική έκφραση μπορεί να βάλει σε σκέψεις το κοινό της τόσο για μια πολιτική κατάσταση η οποία πρέπει να αλλάξει ή να πορευθούμε προς αυτή, όσο και για να καταδικάσει ή να αθωώσει έναν ηθικό κώδικα που κυριαρχεί σε μια κοινωνία.
Η ριζοσπαστική έκφραση ενός δημιουργού μέσα από την τέχνη, είναι πιθανό λοιπόν να μην αρέσει σε όλους αφού οι άνθρωποι μεταξύ τους διαφέρουν σε απόψεις, συνήθειες, βιώματα, ιδέες. Το να κατακρίνεται όμως ένας άνθρωπος που θαυμάζει και εντρυφά σε μία, δύο ή και σε όλων των ειδών τις τέχνες είναι ανήκουστο και εκεί θέλω να καταλήξω. Σαν άνθρωποι έχουμε φτάσει στο σημείο να κατακρίνουμε ο,τιδήποτε διαφορετικό ή μη “μοδάτο”, σαν περίεργο, αλαζονικό και εγωκεντρικό. Αν ένας νέος άνθρωπος ενδιαφέρεται για την λογοτεχνία ή την ζωγραφική ή την μουσική σαν τρόπο έκφρασης ή σαν κάτι αξιοσημείωτο και όχι για κάτι που η μάζα αποδέχεται και πράττει σύμφωνα μ’ αυτό, τότε από πολλούς θεωρείται αντικοινωνικός και ψώνιο.
Ο λόγος βέβαια είναι ίσως το κατά πόσο ενδιαφέρεται κανείς να μάθει και τους άλλους ανθρώπους εκτός από την πάρτη του. Να ψάξει για τις διαφορετικές ιδέες, ήθη, έθιμα που υπάρχουν ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Το φαινόμενο δεν είναι δυνατό να αλλάξει αν δεν υπάρξει περιέργεια για το διαφορετικό. Το να κάθεσαι και να επιβιώνεις απλά με ό,τι σου δίνει η οικογένεια, οι φίλοι σου και ακόμα χειρότερα η κοινωνία του 2013 – 14 , απλά δεν σε βοηθάει να προχωρήσεις το μυαλό σου πιο έξω από την καθημερινότητα σου. Δεν λέω να είναι όλοι διαφορετικοί, λέω ότι το διαφορετικό που εκφράζεται μέσα από τις τέχνες, είναι εκεί έξω και περιμένει να το ανακαλύψουμε.-
Αναδημοσίευση από: www.decay.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου