Το ανεκπλήρωτο
Η σπίθα που στη στάχτη αχνοκαίει,
το ανεκπλήρωτο..!
Η σκόνη που τη ματιά θολώνει
κι ενοχλεί.
...Της καρδιάς ειν’ ο παλμός
... που στο άκουσμα της λέξης…όνειρο,
άτι ατίθασο στον καλπασμό θυμίζει.
Πόθος κρυφός, που στην ψυχή
νοσταλγικά το δάκρυ αργοσταλάζει.
Σαν βουρκωμένος ουρανός
που σε βροχή δεν λέει να ξεσπάσει,
μα και τον ήλιο πάλι ολόφωτο
το σύννεφο δεν θέλει να αφήσει
να φανεί..! (Στέλλα Σοφια Νικ.Ζυγουρη2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου