Μην λησμονάς
το δύσκολο χθες της νιότης σου
με ασυμβίβαστο παρελθόν
βάδιζες στο μέλλον
αφήνοντας τους κλώνους σου στο παρόν
Κάπου εκεί σε γνώρισα
Σαν τον γλάρο στην ερημιά της θάλασσας
που τον βλέπουμε στο πέταγμα του
χωρίς να προσκυνάμε τις κρύες νύχτες του χειμώνα του
έτσι και συ έβλεπες την αγκαλιά μου
χωρίς να προσκυνήσεις το κλάμα της μοναξιάς μου
όταν κάποτε έφυγες
Ασήκωτα τα όνειρα στην πλάτη μας
τότε που είχαμε μια καρδιά
την δική μου
Και τώρα ;
θα πρέπει να ζω χωρίς τους χτύπους της
περιμένοντας να ξανά ζήσω
προσκυνώντας την ευτυχία σου
< Τα ερωτικά >
08/1/2014 Σ.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου