ΣΕΛΑΝΑ ΓΡΑΙΚΑ "Ενα όραμα.."

Howard David Jonson

Έχω ένα όραμα,

 που τα φρένα μου,τριβελίζει 

-άχρονα! 

σε τόπο καθ'όλα υπαρκτό.

Σε κάθε βουνό,που σφύζει απο χορτάρι 

σε κάθε ποτάμι,γεμάτο απο νερό

 -Αλίμονο!όνειρο αληθινό μοιάζει, 

σε κάθε πόλη που σφυρίζουν ανθρώπινες φωνές, 

φύλακες να στέκονται,Επαναστάτες.

Χωρίς όπλα και στολές 

ούτε φωνές,ούτε αίματα απ'το μέτωπο να τρέχουν 

-η βλασφημία είναι καιρός να πάψει-

 η μόνη πανοπλία τους,στεφάνι απο λουλούδια

 που θα φορούν στην κορυφή.

 Στο χέρι θα κρατούν καρβέλι απο ψωμί, 

που ο καθείς τους θα πρέπει να μοιράσει.

Στην αρμονία,επιταγή του Γένους 

προσφορά, να παραδώσουν απ'την ψυχή τα μελανά.

Από τους δρόμους,έξω απ'τα σπίτια

 να περνούν, 

οι επαναστάτες 

να προσκυνούν,απ'της Μάνας την φούστα

 το παιδί το σκαλωμένο.

 Κι ενα λουλούδι,απο την κώμη τους ν'αφήνουν.

 Στο παιδί!

 Στον μαχητή του Κόσμου! 

Φεύγοντας,πίσω να μην κοιτάξουν,

 το παιδί που σαστισμένο στέκει,

 λίγο να ξεπεταχθεί και θ'ακολουθήσει.

Αυτή η παρακαταθήκη μου στον κόσμο! 

Το όραμα κείνης που επαναστατεί...