Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Santina Konstantinidou {Νυχτώνει εντός μου …}



Σαν μεθυσμένη πόρνη βολτάρει η νύχτα 

τρομαγμένη και αμακιγιάριστη βλαστημάει , 
κρατάει αγκαζέ τη ζωή ανάσκελη ξεμαλλιασμένη και την σέρνει 
κάνουνε πιάτσα μαζί στο πεζοδρόμιο της θλίψης .
Ένα τσιγάρο ποδοπατημένο στην άσφαλτο . 
Ένα κορίτσι γυμνό .
Πόσο πάει ;
πόσο ; 
Μια βιτρίνα παραβιασμένη , σπασμένη .
Φώτα χλωμά .
Η πόλη άδεια , νεκρή . 
Στα σκουπίδια και στα συντρίμμια οι άστεγοι αναστενάζουν .

Ερήμωσε το μέσα μας …
Βροχή από θλίψη. 
Βροχή από απόγνωση.
Βροχή από αίμα . 
Βροχή ...

Νυχτερινά βήματα ασταθή και μετέωρα .
ένας επαίτης άνεμος αδιάκοπα αιμορραγεί ,
έμεινε ένα αποτύπωμα σταχτί , μουντό στον τοίχο
ίδιο με την ασχήμια των αστών . 

Το αίμα άναρχα κυλάει και γράφει ανορθόγραφα 
την λέξη κατοχή και ανελευθερία στην άσφαλτο …

Νυχτώνει εντός μου …




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου