ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ "ΝΕΡΑΪΔΕΝΙΑ"

Της βροχής τις κλωστές θα μαζέψω

να τις κάνω νερένια υφάδια

και να υφάνω υγρό ένα πέπλο 

να τυλίγω τη μικρή μου νεράιδα

Μη μου κρυώσει σαν βγαίνει τα βράδυα

έτσι διάφανη που είναι γυμνούλα

κι ακόμη θα της φτιάξω μια κούνια από χάδια

να κοιμάται απαλά στης πηγής τη μικρή τη λιμνούλα...

Τις αχτίδες του ήλιου μαζεύω κι ενώνω

από φως να σου υφάνω αγαπούλα ένα σάλι

είσαι φως απ΄το φως της ψυχής μου και μόνο

να σε δω λαχταρώ όνειρό μου και πάλι...

Απ' όνειρα όνειρό μου σέ έχω πλασμένη

της καρδιάς μου εσύ διαύγεια και ρίγος

απ' τα σπλάχνα των άστρων εσύ γεννημένη

κι ο καιρός που μας μένει είναι πάντοτε λίγος....

Νεραϊδένια μου αγάπη και ήλιε και φως μου

αχ να μην ήσουν μακρυά μου μα να ήσουν εντός μου....

ΑΘΗΝΑ 28/1/2014