ΨΑΡΡΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ " Παιχνίδι αλλόκοτο "

 Έντβαρτ Μουνκ - Κραυγή 

Έβαλαν στην ψυχή μας ηλεκτρόδια

πότισαν τις πληγές μας με αλάτι

τύλιξαν στα αισθήματα καλώδια

και στο μηδέν αναζητούμε τάχα κάτι.

Τις μέρες ήλιο ψάχνουμε στα υπόγεια

οι νύχτες σέρνονται επαίτες στα κρυφά

μέσα από νότες κρεμασμένες σ' αναλόγια 

σαλπάρισε η ελπίδα μας και πάει στο πουθενά.

Ανήμποροι στην λαίλαπα μικροί στην καταιγίδα

σ' άγονα μέρη ψάχνουμε νερό

πέσαμε οι άμυαλοι σε φανερή παγίδα

με τα δελτία ειδήσεων περνάμε τον καιρό.

Παιχνίδι αλλόκοτο μας έπαιξε η μοίρα

σ' ένα χορό μας έμπλεξε τρελό

τα περιβόλια μας ραντίσαμε μ' αλμύρα

και η ζωή μας έσφιξε τον λώρο στο λαιμό.

Μητέρα άσπλαχνη ετούτη η πατρίδα

σκληρή με τα παιδιά της τα σπρώχνει στον χαμό

τα στήθεια της δεν βύζαξαν ένα καλό δεν είδαν

βήμα το βήμα σέρνουνε που βγάζει σε γκρεμό.