ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ "ΧΡΟΝΟΣ ΜΥΣΤΙΚΟΣ"

 

Όταν σημάνουν τα σήμαντρα των ωκεανών και με πρόσωπο αόρατο βαδίσουμε στην απουσία... Όταν στάξει το αίμα των χρόνων και οι ουρανοί αδειάσουν απ' τους ανέμους της μοίρας... Τότε πάλλευκοι θα βαδίσουμε στο πέλαγος, το στέρνο μας θα γίνει μεγάλη κιθάρα να παίζουν οι Νηρηίδες, ένας μικρός ναυτίλος θ' αγναντεύει με τα μάτια μας την απεραντοσύνη, χρόνος μυστικός θα ταξιδεύει με τα διάφανα σύννεφα. Προφήτες θα κρατούν κοχύλια και θ' αφουγκράζονται τα γραμμένα, το μέλλον θα ζωγραφίζεται ολοζώντανο, κορίτσια θα γεννιούνται απ' τα στήθη των αγοριών, μικρή νεράιδα θα ψάχνει το παραμύθι που χάθηκε. Καταμεσής του ορίζοντα μια βελανιδιά με κλαδιά κοραλένια θα παίζει με τους ανέμους, ουράνια βροχή θα υπόσχεται ο βροχοποιός με το βλέμμα από άγριο τριαντάφυλλο, ακροβάτες θ' ακροβατούν πάνω από άγνωστα φαράγγια. Νεκροί θ' ανασταίνονται στα μισά των ονείρων τους, χρόνος αδούλευτος θα μαρμαρώνει στα μάτια των αγαλμάτων, αρχάγγελος Ταξιάρχης θ' απιθώνει τα φτερά του στην αρχή της αιωνιότητας. Θα παρελαύνουν οι εποχές που θα 'χουν όλες το πρόσωπο του Αυγούστου, τα χαμένα καράβια θα ταξιδεύουν για τις χώρες τις αόρατες, ένας μικρός τυμπανιστής θα φτάνει στις μεγάλες γιορτές των ωκεανών, θα χαιρετούν οι καπετάνιοι που χάθηκαν στα βάθη των αιώνων. Ιωάννα Αθανασιάδου