ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ.......
Χαίρε που ζωγραφίζεις τις ανάσες των ψυχών με το σύννεφο Χαίρε που κατατάσσεις τις αμαρτίες σε τόπους χλοερούς Χαίρε που ζωντανεύεις των ανθρώπων τα πάθη με νερά τρεχούμενα Χαίρε που ξημερώνεις τα βλέφαρα των παιδιών με φιλιά και με χάδια Χαίρε που απλώνεις τις πίκρες μας με στοργή στων αγρών το πράσινο Χαίρε που φανερώνεις τις χαρές μας ξαφνικά, όπως βλασταίνει το λουλούδι το άγριο ανάμεσα σε πλάκες που ξαπλώνουν στο χώμα στα δρομάκια των πόλεων Χαίρε που το σταυρό μας σηκώνεις το βαρύ στους ώμους σου αγκομαχώντας τη χαρά σου γιατί γνωρίζεις... Χαίρε που την Ανάσταση μαθαίνεις να τη γεννάμε από το δάκρυ και το αίμα... Προσκυνώ τα Πάθη του Ανθρώπου προσκυνώ τα πάθη των ανθρώπων συνεχίζω την ανάβαση της σκάλας που δεν έχει κορυφή και υψώνεται στο Άγνωστο....! ----------------------------------------------- Γιώργος Βλαχάκης 21-4-2016Η φωτογραφία ανήκει στο blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου