Την πόρτα βροντά η Ναυσικά
την πόλη διασχίζει βιαστικά
ένα όνειρο μέσα της ξυπνά
παίρνει τον δρόμο που οδηγεί
στον κόσμο των πραγμάτων
ενίοτε μικρών θαυμάτων
Σε παλάτι αγαθών χαμένη
απ΄ ό,τι βλέπει αλλοπαρμένη
όλα γύρω λαμπρά αντικείμενα
αστραφτερά πυροτεχνήματα
την καλούν να τα αποκτήσει
η Ναυσικά μαζί τους να ζήσει
μαγική η φωτεινή βιτρίνα
τι κρύβει αυτή η κουρτίνα ;
την κάνει όλα να τα ξεχνά
τη φαντασία της μεθά
ενδύματα κοσμήματα
μικρά αριστουργήματα
είδωλα να τα πιστέψει
με ευλάβεια να συλλέξει
η Ναυσικά να τα λατρέψει
ο κόσμος τούτος θαυμαστός
άγνωστος σαγηνευτικός
κάτι από τη μαγεία του
ίσως από την αξία του
μια λύτρωση να της δώσει
στα ουράνια εξυψώσει
περίγυρος τρανός να βρεθεί
ό,τι έχει και κατέχει να δει
τη Ναυσικά βασίλισσα να πει
ό,τι έλαμψε και είδε
θλίψη γιατί δεν το είχε
μ΄ ενθουσιασμό το πήρε
μα η ευτυχία που βρήκε
όλο πετάει σαν πουλί
όταν κάτι άλλο δει
που δεν το χει ξαναδεί
το τι είναι απατηλή αξία
ότι έχει μια φαντασμαγορία
άραγε που είναι η ευτυχία
μάλλον μακριά κάπου εκεί
δεν της φτάνει μικρή η γη
όλο κάτι άλλο θέλει να δει
μαγικός κόσμος λαμπρός
των αστραφτερών αγαθών
όση ψύχη και να του δίνει
άψυχος παραμένει
και με μια επιθυμία μένει
όλο κάτι άλλο να γυρεύει
ο πύργος των προς πώληση
μαγικών μικρών θαυμάτων
απατηλά τη παρασέρνει
σ΄ ένα παραμύθι τη φέρνει
που για τέλος έχει μια στάση
να της λέει τέρμα δεν υπάρχει
το καλύτερο δεν έχει φτάσει
τη ζωή δεν θα προφτάσει….
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου