λόγια κλεισμένα σε ρόδα
ο χρόνος σπρώχνει τις φιλόδοξες μέρες
στα χέρια μου.
Ω, Ζωή!
ταλαντεύεται το παρόν με το παρελθόν,
το μέλλον
απρόσιτη πόρτα
για μια είσοδο στη χαρά
για μια έξοδο από το δάκρυ.
Γονυκλισία στις απόκρυφες σελίδες σου
το κερί που τρεμοσβήνει
με ευχές που υψώνονται στο στερέωμα
να σ΄έχω μέχρι εκεί που θα πει ο ουρανός
κι ας μην σε κατέχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου