σβήνει του αγέρα η μανία,
ο θυμός του,
μιας ματιάς κυνήγι.
Σε είδα
στο σκαπέτισμα να δραπετεύεις
από μια καρδιά φυλακή,
τα μαλλιά σου, ως λάβαρο ανέμιζες.
Πάγωσαν τα δάκρυα στα ματοτσίνορα,
κι έξω απ΄τα κάγκελα,
έκανα την απουσία σου κάδρο.
΄Ετσι παντοτινά σ΄αγάπησα,
περιμένοντας να γυρίσεις...
Γιωργία μου, σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για την εξαιρετική τιμή !
ΑπάντησηΔιαγραφή(Κνάκαλος)