Βάγια Μπαλή - Απλώς έτυχε
Εκδόσεις - Άρτεμις
Είδος - Μυθιστόρημα
Σελ. - 428
ISBN - 978-618-83831-1-1
Λίγα λόγια για το έργο
Φίλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά, που όμως κρύβουν πολύ καλά τα μυστικά τους. Φοράνε μάσκες και πορεύονται με αυτές, για να μη φανερωθεί ο σκοτεινός, αληθινός τους εαυτός. Φιλίες χτισμένες σε θεμέλια σαθρά. Φιλίες που προσπαθούν να γαντζωθούν σε ψήγματα ανθρωπιάς και πασχίζουν να επιβιώσουν. Φιλίες με κοινό παρονομαστή το ψέμα. Τέτοια ύβρις προς τη φιλία ποια κατάληξη μπορεί να έχει; Θα επέλθει κάθαρση; Ή θα επιβληθεί η Νέμεσις;
Αποσπάσματα
Πρόλογος
Αν νομίζεις πως γνωρίζεις ακόμη και τον πιο δικό σου άνθρωπο, είσαι βαθιά νυχτωμένος. Κι αν κάποια στιγμή μάθεις αλήθειες που αγνοούσες, θα είναι επειδή απλώς έτυχε.
AΠΟΣΜΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ
Ήταν τα εγκαίνια του έβδομου κατά σειρά εστιατορίου που άνοιγε ο σαρανταεφτάχρονος Νίκος, γνωστός και λαμπρός επιχειρηματίας. Η πρώτη του επιχειρηματική απόπειρα, στα δεκαεννιά του, είχε στεφθεί από απόλυτη επιτυχία, που επισφραγίστηκε με έναν γάμο λαμπερό με τη δεκαεφτάχρονη τότε Μαίρη. Στα είκοσι πέντε του, ενώ άνοιγε στην επαρχία το τρίτο πολυτελές εστιατόριό του, η Μαίρη γέννησε την κόρη τους, την Αφροδίτη. Τα δύο μαγαζιά του στην Αθήνα ήταν μακράν τα καλύτερα του είδους τους. Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι τα σαράντα έξι του, άνοιξε άλλα τέσσερα εστιατόρια σε Αθήνα και επαρχία, πιάνοντας έτσι σχεδόν κάθε σημείο της Ελλάδας από τον Βορρά μέχρι τα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου. Ειδικά στο εστιατόριο της Μυκόνου τους καλοκαιρινούς μήνες επικρατούσε το αδιαχώρητο από τις εγχώριες διασημότητες αλλά και από γνωστά ονόματα του εξωτερικού, που έρχονταν να γευτούν τις θεσπέσιες γεύσεις και την υπέροχη ατμόσφαιρα που προσέφεραν όλα του τα μαγαζιά.
Έτσι, λοιπόν, στα εγκαίνια του έβδομου εστιατορίου του Νίκου, στο Κολωνάκι, είχε μαζευτεί όλη η καλή κοινωνία της Αθήνας. Ανάμεσά τους και οι άνθρωποι που ήταν για κείνον τα πάντα, όλη του η ζωή: η πολυαγαπημένη του γυναίκα, η λατρεμένη κόρη του –μια πανέμορφη εικοσιδυάχρονη κοπέλα, σωστή καλλονή– και η πολύτιμη παρέα του, που απαρτιζόταν από τον Αρίστο, την Ξένια και τον Διογένη.
❀ ❀
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
Πρώτο μέλημα της Αφροδίτης μετά την επιστροφή της από την Αράχοβα ήταν να βρει μια σχολή υποκριτικής κρυφά απ’ όλους. Δεν την ενδιέφερε το γεγονός ότι βρισκόταν στο κατώφλι της απόκτησης του πτυχίου της.
Κατάφερε να βρει την καλύτερη θεατρική σχολή που υπήρχε στην πρωτεύουσα, τα δίδακτρα της οποίας θα πλήρωνε με τις οικονομίες της. Γράφτηκε αμέσως στο δεύτερο εξάμηνο και άρχισε να παρακολουθεί τα μαθήματα με ιδιαίτερο ζήλο. Ο Νίκος είχε μαλακώσει κάπως με το θέμα αυτό και έδειχνε πλέον να συμφωνεί με το να κυνηγήσει η κόρη του το όνειρό της μετά το τέλος των σπουδών της. Η Μαίρη εξαρχής δεν είχε εκφράσει καμία απολύτως άποψη για το θέμα, μένοντας ουδέτερη – ίσως από διπλωματία, ίσως απλώς από αδιαφορία. Η Αφροδίτη τούς είχε διαβεβαιώσει ότι πρώτα θα ολοκλήρωνε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο και μετά θα στρεφόταν στην τέχνη της υποκριτικής. Υπόσχεση την οποία αγνόησε μετά το ταξίδι στην Αγγλία και την εκδρομή στην Αράχοβα, χωρίς μάλιστα να τους ενημερώσει για τα καινούργια δεδομένα στη ζωή της, τη νέα της δραστηριότητα, που την κρατούσε μακριά από την απόκτηση του πτυχίου.
Ο φόβος της απόρριψης την έκανε να μη θέλει να μιλήσει σε κανέναν για την επιλογή της. Πώς θα μπορούσε να εξηγήσει ότι αυτό που την οδηγούσε ήταν το συναίσθημα, η αγάπη της για το θέατρο, και όχι η λογική;
❀ ❀
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 3
«Αρίστο, σταμάτα επιτέλους να κλαις σαν κοριτσάκι! Γίνε άντρας, σαν τον πατέρα σου, και άσ’ τα αυτά τα γυναικωτά. Τράβα βοήθα τον στη στάνη, που έχει γεννητούρια. Να μάθεις να βγάνεις το μοσχαράκι. Ορίστε μας! Ολόκληρο παλικάρι να μυξοκλαίει επειδή πήρα με τη σκούπα τις κούκλες του! Το κουκλοθέατρο με τα βρομόπανα μας μάρανε. Τι αηδίες είναι αυτές, αγόρι πράμα; Κουκλοθέατρο και χαζομάρες, να μας κοροϊδεύει ο κόσμος στο χωριό!» φώναζε συχνά πυκνά η κυρα-Ασπασία στον γιο της, πληγώνοντας την αθώα του καρδούλα. Έτσι, μεγαλώνοντας ο Αρίστος έγινε για όλους σκληρός και δυνατός, όπως ακριβώς του έλεγε η μάνα του. Δεν έδειχνε να φοβάται τίποτα και δεν κλαψούριζε σαν κοριτσάκι. Έμαθε να ξεγεννάει φοράδες και αγελάδες, ακριβώς όπως ο πατέρας του. Καταχώνιασε τις αυτοσχέδιες κούκλες που έφτιαχνε για να παίζει κουκλοθέατρο. Και, φυσικά, ποτέ δεν επέτρεψε στον εαυτό του να κλάψει μπροστά σε κανέναν
Βιογραφικά Στοιχεία
Η Βάγια Μπαλή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983. Σπούδασε στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης των ΤΕΙ Αθήνας και εργάστηκε για διάφορες δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες – μεταξύ αυτών, του νοσοκομείου ΚΑΤ, του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών, του 51ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, του Μάριου Πλωρίτη, κ.ά. Ασχολείται με τη συγγραφή ποιημάτων, πεζών κειμένων και άρθρων, πολλά από τα οποία έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και blogs. Έχει διακριθεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Ποιήματά της έχουν χρησιμοποιηθεί σε έργα της μουσικού Άννας Στερεοπούλου. Το 2017 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή Ο χρόνος βέλος,( εκδόσεις Αρισταρέτη) . Το Απλώς έτυχε είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου