Τάσος Κόρφης ( 1929 - 2 Δεκεμβρίου 1994 )

Ο Τάσος Κόρφης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Τάσου Ρομποτή) γεννήθηκε στην Κέρκυρα, γιος του μουσικοσυνθέτη Γεράσιμου Ρομποτή. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα και μαθητής ακόμη δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Χαραυγή και στην εφημερίδα του Πύργου Αυγή. Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μπήκε στη Ναυτική Σχολή Δοκίμων. Από την αποφοίτησή του το 1951 ως το 1982 εργάστηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιναυάρχου Αρχηγού του Στόλου. Υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία, τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και τέλειωσε επίσης τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Αμύνης του ΝΑΤΟ στη Ρώμη. Εκπροσώπησε τη χώρα με σε νατοϊκά επιτελεία. Στο χώρο των Γραμμάτων ασχολήθηκε με την πεζογραφία, την ποίηση, το δοκίμιο, τη μελέτη και τη μετάφραση. Τιμήθηκε με το Έπαθλο Κυπριακών Γραμμάτων, το έπαθλο Νίκου Καββαδία και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Πέθανε στην Αθήνα.

 Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

Ι.Ποίηση
• Ημερολόγιο. Αθήνα, Ζάρβανος, 1963.
• Ημερολόγιο2 · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1964.
• Ημερολόγιο3 · Πεζά ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1968.
• Ημερολόγιο. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1971.
• Λαϊκά δίστιχα· Σειρά Λαϊκή Τέχνη. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Εργόχειρα· Ποιήματα – Ποιητικά πεζά. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Ποιήματα. Αθήνα, Πρόπσερος, 1983.
• Παυσίλυπα· Σονέτα και Χάι - Κου. Αθήνα, Πρόσπερος, 1987.
• 153 Graffitti μονόστιχα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1992.
• Εγκώμια· Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1993.
• ΠοιήματαΒ’. Αθήνα, Πρόσπερος, 1997.
• Συνυπάρξεις. Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.
ΙΙ.Πεζογραφία
• Ταξίδι χωρίς πολικό. 1953.
• Ένα έρημο σπίτι· Πεζογραφήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1973.
• Πατρογνωσία· Πεζογραφήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1984.
• Δελτίο συμβάντων· Μικρά πεζά. Θεσσαλονίκη, Τα Τραμάκια, 1995.
ΙΙΙ.Δοκίμια - Ανθολογίες
• Ρώμος Φιλύρας· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1974.
• Νίκος Καββαδίας· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1978.
• Ματιές σε ποιητές του μεσοπολέμου· Δοκίμια. Αθήνα, Πρόσπερος, 1978.
• Καταθέσεις όψεως· Άρθρα και επιφυλλίδες. Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.
• Ποιητική ανθολογία 1982· 56 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1983.
• Ποιητική ανθολογία 1983· 59 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1984.
• Ναπολέων Λαπαθιώτης· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1985.
• Βιογραφία Στρατή Δούκα· 1895-1936. Αθήνα, Πρόσπερος, 1988.
• Ματιές στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου. Αθήνα, Πρόσπερος, 1991.
• Ποιητική ανθολογία 1991· 49 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1992.
IV. Μετάφραση
• Ezra Pound, Lustra · Ποιήματα· Μετάφραση Τάσου Κόρφη. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Ezra Pound, Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1981.
• Συνυπάρξεις· (Borges – Jakob – Amy Lowell- Mansour – Prevert – Supervielle – Ungaretti). Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.
• William Carlos Williams, Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1989.
http://www.ekebi.gr/

Μικραίνει ο κόσμος

Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος,
στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες,
μ' ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό, χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.

Μα εσύ ματωμένη καρδιά μου
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.
http://stithaghi.blogspot.com/

Οι γέροι ποιητές

Στον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη

Ό,τι κι αν γράφεις, φίλε μου Βαρβέρη,
για των ποιητών τα γηρατιά: πληγή,
βαθιά πληγή από φριχτό μαχαίρι,
δέν πρέπει να ’χει πίκρα κι ούτε οργή.

Οι ποιητές ποτέ δεν φτάνουν γέροι.
Θνήσκοντες κάθε μέρα έχουνε βγει
πέρα απ’ του πόνου τα δεσμά, απ’ το χέρι
του χρόνου, σε μια γόνιμη σιγή.

Κι αν άρρωστοι μονάζουν σ’ άδειες σκήτες,
περήφανοι κι αλύγιστοι προφήτες
κόσμου τυφλού,

τη μοναξιά τους αν καλά προσέξεις
θα δεις πως συντροφιά έχουνε τις λέξεις
που τους μιλούν.

Παυσίλυπα, 1987

https://pampalaionero.wordpress.com/

✦    ✦    ✦    ✦

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Πίσω από το παράθυρο το ίδιο πάντα δέντρο.
Κάποτε ξεμπλέκαμε τους χαρταετούς μας
από τους κλώνους του.
Αργότερα χαράζαμε στον κορμό του
το αλφαβητάριο των ενθουσιασμών.
Τώρα
ξεκουραζόμαστε στη ρίζα του.
(Ημερολόγιο, 1963)
 

✦    ✦    ✦    ✦

ΠΟΜΠΗΙΑ 1979

Πέρασε επάνω μου η λάβα σου. Έγινε
πέτρωμα η φωτιά. Άδικα προσπαθούν οι ελιές
να πιάσουν ρίζες.

Τίναγμα της καταστροφής. Στιγμή τού θάμπους
και του ολέθρου. Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα
σε θυμάμαι.
Όμορφος σαν τα ερείπια. Έρχονται πολλοί
και μ’ επισκέπτονται. Κανένας δε μένει
μαζί μας τη νύχτα.

✦    ✦    ✦    ✦

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ
Όλες αυτές οι ασκήσεις, οι κλίμακες
της μοναξιάς μ’ έχουν κουράσει
για να πάρουν φωνή οι ακαθόριστοι ήχοι,
μορφή οι χαμένες σκιές,
να πάει ψηλά, να χορέψει τρελά, το στοιχειό
που κοιμάται.

Αγρίμια τ’ ουρανού και του λόγγου, ξέφρενες κραυγές
της σάρκας και της απώλειας, φωτιά
που καίγοντας φλέγεσαι,
πάρτε με κοντά σας.
✦    ✦    ✦    ✦

ΤΟ ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ

Όμορφη σα μανταρίνι.
Ξεφλουδίζοντας τον καρπό σου
μ’ άρπαξε τ’ άρωμα
πριν απ’ τη γεύση.
(Από τα «Εργόχειρα»: Ποιήματα, 1983).
✦    ✦    ✦    ✦

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ

Και πάλι μόνος στο ίδιο γραφείο. Έτοιμος ν’ ακούσω
Τη διαταγή στα μεγάφωνα. Το κουδούνι του Στρατηγού.
Βρέχει ερημιά στις Βρυξέλλες. Ιδρωμένα τα τζάμια
Απ’ τις έμπυρες νύχτες μου και το ψύχος του δρόμου.

Θέλω απέναντι να διαβώ, μα το κανάλι βαθύ
Κι εσύ, νιόκοπη βάρκα, φοβάσαι να περάσεις,
Μη πάρουν φωτιά τα μαλλιά σου, μη λιώσουν τα ρούχα σου,
και μείνεις γυμνή σαν το δέντρο
Που μάγεψαν οι αστραπές και φλέγεται
Για το αψύ μπαχάρι.
(«Χρυσάνθεμα»: Ποιήματα-Β΄, 1997)

Πηγή: «Α. Ευαγγέλου - Γ. Αράγης, Δεύτερη Μεταπολεμική Ποιητική Γενιά (1950-2012) - Ανθολογία», εκδ. Gutenberg (β΄ έκδοση, συμπληρωμένη), Μάρτιος 2017.

Τα παραπάνω ποιήματα είναι από http://ppirinas.blogspot.com/