Στο πλάνεμα του νου παραδομένος
στης λησμονιάς τ' απόμερο μουράγιο
συντροφεύω του κάβου τ' αναφιλητό .
Αχνοφάνηκες μες το βαθύ γαλάζιο
φωτεινό πλεούμενο με χίλια χρώματα
την θαλπωρή του λιμανιού λαχταρώντας .
Μύριζες αρμύρα κι αγέρα πελαγίσιο
πανέμορφη , ανέγγιχτη γοργόνα
με τη λάμψη του Σείριου στη ματιά .
Θαλασσοπούλι κουρασμένο ακούμπησες
για λίγο , στα χείλια του συντριβανιού
με στεριανό νερό να ξεδιψάσεις .
Κι ύστερα , κοντά σου με πήρες ,
δίχως χάρτες χάραξες πορεία
κάτω απ' την υγρή σκιά του φεγγαριού .
Φορές , ανήμερο άτι χλιμιντρίζεις
αγριεμένη , τυφλώνεις την πυξίδα
που από ένστικτο το βορά δείχνει .
Άλλοτε πάλι , ήρεμη χαμογελάς
καθώς γυμνή κι ανέμελη κολυμπάς
στην αρυτίδωτη στέψη του γιαλού .
Θάλασσα η αγάπη σου φαντάζει,
με πεθαίνεις πριν μ' αναστήσεις
μ' ένα φιλί στ' ονείρου τ' ακρογιάλι . . .
ΑΘΗΝΑ 18 -- 12 -- 2018
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
στης λησμονιάς τ' απόμερο μουράγιο
συντροφεύω του κάβου τ' αναφιλητό .
Αχνοφάνηκες μες το βαθύ γαλάζιο
φωτεινό πλεούμενο με χίλια χρώματα
την θαλπωρή του λιμανιού λαχταρώντας .
Μύριζες αρμύρα κι αγέρα πελαγίσιο
πανέμορφη , ανέγγιχτη γοργόνα
με τη λάμψη του Σείριου στη ματιά .
Θαλασσοπούλι κουρασμένο ακούμπησες
για λίγο , στα χείλια του συντριβανιού
με στεριανό νερό να ξεδιψάσεις .
Κι ύστερα , κοντά σου με πήρες ,
δίχως χάρτες χάραξες πορεία
κάτω απ' την υγρή σκιά του φεγγαριού .
Φορές , ανήμερο άτι χλιμιντρίζεις
αγριεμένη , τυφλώνεις την πυξίδα
που από ένστικτο το βορά δείχνει .
Άλλοτε πάλι , ήρεμη χαμογελάς
καθώς γυμνή κι ανέμελη κολυμπάς
στην αρυτίδωτη στέψη του γιαλού .
Θάλασσα η αγάπη σου φαντάζει,
με πεθαίνεις πριν μ' αναστήσεις
μ' ένα φιλί στ' ονείρου τ' ακρογιάλι . . .
ΑΘΗΝΑ 18 -- 12 -- 2018
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου