ΑΝΝΑ ΝΤΑΛΗ " ΑΤΙΤΛΟ "

Έφτιαξες Όμορφη την μοναξιά σου...
Της φόρεσες λευκό μακρύ φόρεμα
και σανδάλια σταχί .... ανόρεκτα
Της χτένισες τα μαλλιά
Σου χαμογέλασε ...
Χώρο και χρόνο της έδωσες
Τ’ άρπαξε και στρογγυλοκάθισε στης ψυχής σου
το γαλάζιο
Αμέσως έπιασε δουλειά
φύσαγε απαλά στην αρχή
και μετά ρουφούσε το μπλε σου
Σιγά-Σιγά
Σαν αεράκι και σαν δίνη
-Το χλώμιασε !
Μην της ζητήσεις ευθύνες

Είναι η συντροφιά της πνιγηρή
Σε Δένει
τα στάχινα σανδάλια της
γίνονται άγκυρες
που πάτο βυθού δεν βρίσκουν ...
a.n.