ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ " Το άγαλμα "

Το άγαλμα *

Σκάλιζε τους βολβούς των ματιών,

το σκονισμένο δάκρυ της ψυχής ,

τα ίχνη χαμόγελου του μέλλοντος 

και εσύ έκλαιγες βουβά από πόνο.

Σμίλευε το Αττικό φως στα μαλλιά ,

την γεωμετρία της φύσης στο σώμα, 

τα λόγια της αγάπης στην καρδιά

και εσύ σώπαινες από αμφιβολία.

Οι Πλατωνικές πτυχές περί δικαίου

ανέμιζαν γυμνές στην Ακαδημία ,

ελεύθερες στην πολιτεία των ιδεών.

Σκούπιζε την σκουριά της Ιστορίας 

και σου μιλούσε αποκαμωμένος 

για τον Σωκρατικό άνθρωπο ,

τις φιλοσοφικές σκέψεις ,

το θεμέλιο λίθο του διαλόγου.

Σου έλεγε για την οπτική στο χρόνο,

την αιώνια αλήθεια των αισθήσεων

μέσα από τoυ Αριστοτέλη τη διδαχή.

Εσύ αποκρίθηκες.

- Ένα κομμάτι μάρμαρο λευκό είμαι.

Τι πολύτιμο θα προσφέρω στις γενεές;

Τόσα τάλαντα χαμένα , 

τόσοι φτωχοί άσιτοι ,

τόσοι δούλοι σέρνονται σε τρώγλες 

κάτω από του βράχου την ικμάδα.

Αυτός με το καλέμι συνέχισε να εμφυσά πνοή στην ύλη.

Αιώνες τώρα φυσάει βαρβαρότητα ,

βρέχει αδιαφορία στο πέρασμα της ζωής.

Αιώνες τώρα τα γράμματα στην πυρά ,

καίγονται σαν τις μάγισσες τον μεσαίωνα .

Αιώνες τώρα σκοτεινές συνειδήσεις , 

παραπλανούν και αλυσοδένουν τους λαούς .

Εσύ ,διαχρονική αξία Πνεύματος και Πολιτισμού.

Οι πόροι του Πεντελικού όγκου,

κύτταρα που σκιρτούν και εκπέμπουν φέγγος 

στο μέλλον της ανθρωπότητας .

Η αγορά του Δήμου συνεχίζει να γεννά 

ελευθερία και αμφισβήτηση 

στης γης τα ανήσυχα όνειρα .

Κώστας Βασιλάκος 

Αθήνα 13/ 9/2018

*Το ποίημα τιμήθηκε με Γ΄ Βραβείο 

στον 7ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό 

της Αμφικτυονίας Ελληνισμού

Φωτογραφία 

Επιτύμβια στήλη, μάρμαρο, αρχές 3ου αιώνα π.Χ., από το Νεκροταφείο της Αρχαίας Θήρας. Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας, 321, © Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού-Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Φωτογραφία Κώστας Ξενικάκης