μέσα στο καπέλο της.
Δεν υπήρχε λόγος
ν' αφήνει ελεύθερη την κόμη
να πλέει στον αιθέρα
ο ρόλος της μέδουσας
είχε δοθεί αλλού προ πολλού
ούτε τις λέξεις
από το θαλάσσιο μονόπρακτο
άρθρωνε πια σωστά
είχε συνηθίσει να μπλέκεται
η λογική σε φύκια μεταξωτά
που τα 'παιρνε πάντα για κορδέλες
κι έχανε τη φουρκέτα του ειρμού
πριν καν οι λέξεις αναδυθούν
απ' του βυθού τον πάτο.
Λύνονταν τότε αντί για μαλλιά
τ' ασυνάρτητά της μαύρα πλοκάμια
χτυπημένα από έμπειρο ψαρά
που στοχεύει στη φωλιά
των θαλαμωμένων σειρήνων.
Συμμάζεψε τις βρεγμένες τούφες
των μπλεγμένων εικασιών
κι έδεσε σφιχτά
το ρίγος της κοτσίδα
μέσα σε τσόχινο καπέλο.
Σοφία Περδίκη
Η φωτογραφία είναι από https://fascinationstreetvintage.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου