ΒΑΓΙΑ ΜΠΑΛΗ " Η Προκοπή κι ο διαβάτης "

Αnka Ζhuravleva photography

Διαβάτης μες στη νύχτα χτυπά στην Προκοπή,
μα εκείνη δεν ανοίγει και φεύγει από κει.
Στο διάβα συναντήθηκε
με την Ατασθαλία κι εκείνη
μαγικά του έγνευσε,
κέρδισε τα πρωτεία.
Και μια και δυο τα βράδια του, παρέα του κρατούσε
και την αυγή χανότανε
κι εκείνος την καρτερούσε.

Το τρίτο βράδυ πριν να ρθει
είδε μια κόρη μόνη,
αμέσως έτρεξε εκεί και τη λαλιά υψώνει.
"Τι κάνεις μες στη νύχτα αυτή κορίτσι μονάχο,
με ομορφιά γεμάτο;
Ποιος κύρης αποτρελάθηκε και αφήνει το καλό του,
να τριγυρνά στα σκοτεινά δίχως τον άνθρωπο του;"

Τότε η κόρη τον κοίτα με θλίψη μες στα μάτια,
για λίγο μόνο του γελά και χάνεται για πάντα.
Η Ατασθαλία ήρθε αργότερα περιχαρής κοντά του, 

μα εκείνος δεν την κοίταξε, σκεφτόταν την άγνωστη κυρά του.

"Είμαι χαρούμενη πολύ τ' αποψινό το βράδυ.
Μαντάτο μου έφτασε ευθύς πως σε σοκάκι προς τα εκεί βρέθηκε 

σκοτωμένη η Προκοπή, από το ίδιο της το χέρι.
Λεν' πως περίμενε να ρθει νιος με τρυφερό φιλί,
το τέλειο να του δείξει."
Τότε εκείνος την κοίτα κι αντιλαμβάνεται αυτά
που είχε εκστομίσει.

Δίχως κουβέντα να της πει φεύγει και τρέχει κατά κει
που κείτεται το σώμα.
Σκύβει για λίγο της μιλά και ένα συγγνώμη της ζητά
και κλαίει μπρος στο πτώμα.
Κι όπως τα δάκρυα καυτά πέφτουν στο πρόσωπο απαλά
την Προκοπή ξυπνάνε.
Το θαύμα έγινε εκεί γιατί την ύστατη στιγμή
η μετάνοια βρήκε μια γωνιά για ν' ανθίσει η ανθρωπιά.
Το θαύμα έγινε ξανά.

Βάγια Μπαλή