Stefan Luchian - Λούσιμο , 1912
να λούζεις που και που
τις μέρες σου.
Να διώχνεις από πάνω τους
του ιδρώτα την αποφορά,
έτσι όπως κάποτε
μας έλουζε η μάνα,
με βρόχινο νερό
και πράσινο σαπούνι,
κάτω από το βρυσάκι της αυλής
και τα μαλλιά μας
μοσχομύριζαν Σαββάτο.
Κι έτσι λουσμένοι που ήμασταν
και καλοχτενισμένοι
μια φιλενάδα Κυριακή
μας έκλεινε το μάτι,
τότε που οι Κυριακές,
ήταν ακόμα
φιλενάδες μας.
Τάσος Σ. Μάντζιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου