ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ - ΤΡΟΙΑ

The fall of Troy. Kerstiaen De Keuninck

Ήχοι παράξενοι ακούγονται από έναν κόσμο μακρινό,
κραυγές σπαρακτικές
από κορμιά που έσμιξαν στον χρόνο τις τύχες τους,
θόρυβοι φριχτοί από ξίφη σε σπλάχνα πολεμιστών.
Μάτια θλιμμένα ψάχνουν στεριά
ν’ απιθώσουν τους νεκρούς τους,
ν’ αναπαυθούν οι μοίρες και οι άνεμοι οι ανέστιοι.
Πόσα όνειρα για ειρηνικά πουλιά
που θα οδηγούν την Ελένη στον γάμο της
με κάποιον άσημο θνητό,
μακριά απ’ την Τροία
κι ο πόλεμος, ένα ακόμη ψέμα,
που θα χρεώνεται η Κασσάνδρα
καθώς θα οδύρεται πάνω στα τείχη για τον χαμό του Έκτορα.
Λόγια πολλά και φριχτά φέρνει η θάλασσα
και ποιος να πιστέψει τον Κάλχαντα
που μιλά για τις τόσες ανομίες.
Άραγε για ποιους τόπους θα ξεκινήσουν οι Αχαιοί,
με πόσα κρίματα φορτωμένοι
και πώς να ησυχάσει η νύχτα,
όταν οι Ερινύες θα έρχονται, τρελές, να τους παίρνουν το νου;
Βαριά η αιωνιότητα
απ’ τις κατάρες των αδικοσκοτωμένων Τρώων,
πικρές οι προσευχές
και οι άνεμοι θυμωμένοι.
Πώς να γαληνέψει ο ωκεανός;
Τα περιστέρια, που θα οδηγούσαν τον στρατό των Αχαιών
πίσω στην πατρίδα,
χάθηκαν στην Τροία
και τώρα αυτοί καταδικασμένοι
και δίχως όνειρα,
περιμένουν μάταια στο λιμάνι.
Αλλά οι σκιές των Τρώων,
πελώριες πάνω στα κάστρα,
δένουν τα καράβια τους σε μιαν ακινησία τυραννική,
πέφτουν πάνω τους σαν φριχτά στοιχειά,
ενώ αυτοί, οι θριαμβευτές Δαναοί,
ακούν αλλοπαρμένοι τους αγγέλους
να θρηνούν για την Τροία που χάθηκε πια. 

Ιωάννα Αθανασιάδου