Αυτός ο τόπος"ο μικρός,ο μέγας" κρύβει αληθινούς θησαυρούς.Θα το αντιληφθείτε μόλις αντικρύσετε το πανέμορφο λιμάνι και μοναδικό οικισμό του νησιού,το Νημποριό.Η απουσία οχημάτων,η ηρεμία που αποπνέει αυτό το μικρό νησάκι,η ρομαντική ατμόσφαιρα υποβάλλει τον επισκέπτη.
Όλα κινούνται με χαλαρούς ανθρώπινους ρυθμούς.Θα χαρείτε βόλτες στα πλακόστρωτα δρομάκια ανάμεσα σε αρχοντικά και αναπαλαιωμένα σπίτια με χρώματα βγαλμένα λες από την παλέτα ζωγράφου,βουτιές στα διάφανα νερά,στιγμές ανάπαυλας με ουζάκι και ταβλάκι,πανηγύρια με παραδοσιακό άρωμα...Και οι ντόπιοι, άνθρωποι που διακρίνονται για τη φιλικότητα και την έμφυτη ευγένειά τους, σεβάστηκαν τον τόπο τους και αντιστάθηκαν στον άναρχο τουρισμό.
Infο:Βικιπαίδεια,Discover greece.
Η Χάλκη είναι ελληνικό νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων με 478 κατοίκους (απογραφή 2011).Βρίσκεται 5 μίλια δυτικά από το ακρωτήριο Αρμενιστής της Ρόδου,ΝΑ. της Τήλου στο ΒΑ. Καρπάθιο πέλαγος.Η επιφάνεια του νησιού είναι 28 τ.χλμ. με ανάπτυγμα ακτής 34 χιλιομέτρων...
Για την προέλευση της ονομασίας του νησιού υπάρχουν δύο εκδοχές: ονομάστηκε έτσι είτε από τα ορυχεία και τα εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού που υπήρχαν στο νησί κατά την αρχαιότητα, είτε από τη φοινικική λέξη "κάρκι" ή "κάλχι" που σημαίνει "πορφύρα", το όστρακο που υπήρχε άφθονο στις ακτές του νησιού τότε και το οποίο εμπορεύονταν οι Φοίνικες, εκδοχή που είναι και η πιθανότερη Η Χάλκη έχει ανακηρυχθεί "Διεθνές κέντρο ειρήνης και φιλίας νέων" και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το νησί να το επισκέπτεται μεγάλος αριθμός νέων...
Γενικά το έδαφος της Χάλκης είναι ημιορεινό και άγονο. Υψηλότερες κορυφές είναι το Μεροβίγλι (593 μ.) στο ΒΑ. τμήμα της νήσου και ο Προφ. Ηλίας (578 μ.) στο κεντρικό τμήμα. Οι δε ακτές είναι επί το πλείστον απότομες και βραχώδεις με μικρές παραλίες με άμμο και κροκάλες κυρίως στο βόρειο και νότιο τμήμα της νήσου.Τα νερά της θάλασσας γύρω από το νησί,είναι τα πιο καθαρά που έχει δει ποτέ κανείς!
Στο ΝΑ. άκρο σχηματίζεται το ακρωτήριο Κρεβάτι, βόρεια του οποίου εκτείνεται ο όρμος Εμπορειό στο μυχό του οποίου βρίσκεται και το ομώνυμο χωριό Χάλκη, ή Νημποριό, ή Ιμποριό (εκ παραφθοράς "Νέο Εμποριό"). Ο οικισμός είναι πανέμορφος, με κατοικίες νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, που φανερώνουν μεγαλείο αλλοτινών καιρών. Το ΒΑ. άκρο καταλήγει στο ακρωτήριο Λιμανάρι, ενώ στο ΒΔ. άκρο σχηματίζεται μικρή χερσόνησος που καταλήγει στο ακρωτήριο Κέφαλος...
Η γενική όψη της Χάλκης χαρακτηρίζεται ως ορεινή πλην όμως τα ορεινά συγκροτήματα διακόπτονται από πεδινές μικρές ή μεγάλες εκτάσεις, όπως η κοιλάδα των Ζιών, του Ποντάνου, το Λεντάκι, του Κισσού κλπ. Σε αυτές τις κοιλάδες υπήρξε κατά την αρχαιότητα πλούσια παραγωγή δημητριακών η οποία ευνοούνταν από το έδαφος αλλά και το εύκρατο μεσημβρινό κλίμα της Χάλκης. Σύμφωνα με το βιβλίο "η Χάλκη της Δωδεκανήσου" του Κ.Ηλιάδη, η καρπερότητα του εδάφους της Χάλκης είχε εκθειαστεί από Αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Θεόφραστος στο έργο του "Περί φυτών και ιστορίας".
Σημειώνεται ότι μεταξύ Χάλκης και Ρόδου υφίστανται πολλές μικρές νησίδες, βραχονησίδες και ύφαλοι που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Μεγαλύτερη αυτών των νησίδων είναι η Αλιμιά. Στον δε πορθμό Χάλκης - Τήλου υφίσταται η Αντίτηλος...
Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη Χάλκη είναι ελάχιστες.Το νησί διαβαίνει τους αιώνες στη σκιά της Ρόδου κι η ιστορία του μπορεί να σκιαγραφηθεί στα βασικά της σημεία μόνο σε συσχετισμό με την ιστορία της Ρόδου και της ευρύτερης περιοχής του ΝΑ Αιγαίου.
Η Χάλκη κατοικείται από την προϊστορική εποχή. Στους ιστορικούς χρόνους η Χάλκη φέρεται κατά καιρούς ως υποτελής της Καμείρου, ενώ αναφέρεται ως "σύμμαχος" των Αθηναίων στους ετήσιους "φορολογικούς καταλόγους της Δηλιακής Συμμαχίας, πράγμα που σημαίνει ότι είχε περιέλθει στη διοικητική εξάρτηση της "Αθηναϊκής δημοκρατίας" εκείνη τη χρονική περίοδο. Αργότερα φαίνεται να εξαρτάται και πάλι από την Κάμειρο. Κι ακολουθεί την ακμή και την παρακμή της Ρόδου στους αιώνες που ακολουθούν. Κατά το 14ο αιώνα οι Ιππότες της Ρόδου παραχώρησαν τη Χάλκη ως φέουδο στην οικογένεια Assanti από την Ίσκια. Τότε έχτισαν και το Κάστρο τους πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Ανάμεσα στα οικόσημα σώζεται το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου D’ Aubusson (1476-1530), ο οποίος αναστήλωσε το φρούριο μετά από καταστροφική επιδρομή που δέχτηκε η Χάλκη από τους Βενετούς. Στο κάστρο κατέφευγε ο πληθυσμός σε περίπτωση επιδρομής.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα η τουρκοκρατούμενη Χάλκη φτάνει στο απόγειο της ακμής της. Μαζί με τη Σύμη, την Κάλυμνο, το Καστελόριζο, αναπτύσσουν το εμπόριο και τη σπογγαλιεία. Ιδρύονται σχολεία και το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού σημειώνει κατακόρυφη άνοδο.
Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας και κατά την ιταλοκρατία τα πατροπαράδοτα προνόμια καταργούνται, πλήττεται το εμπόριο κι η σπογγαλιεία κι αρχίζει η αιμορραγία της μετανάστευσης. Η Χάλκη που μπορεί να θεωρηθεί ως ένας από τους "τελευταίους φάρους της παράδοσης", πιθανώς να πήρε το όνομά της από τα ορυχεία επεξεργασίας Χάλκου που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Τιτάνες ήταν οι πρώτοι κάτοικοι. Οι Πελασγοί έζησαν στο νησί για πολλά χρόνια, αφήνοντας πίσω τους πολλά χτίσματα. Τους διαδέχθηκαν οι Κάρες,οι Δωριείς και αργότερα οι Φοίνικες. Η βασίλισσα της Χάλκης η Αρετάνασσα, έζησε στη Χάλκη και μετά την εξόρισαν στην Κάρπαθο όπου αυτοκτόνησε όταν έμαθε για το θάνατο του συζύγου της. Απομεινάρια 3 ναών προς τιμήν του θεού Απόλλωνα υπάρχουν ακόμα στην τοποθεσία Πευκιά. . Κατά την εποχή της ακμής του Αθηναϊκού κράτους, βρίσκουμε τη Χάλκη να πληρώνει κι αυτή το συμμαχικό φόρο. Τον 7ο αιώνα το νησί κυριεύουν οι Άραβες μέχρι το 825 οπότε και απελευθερώνετε. Οι Βενετοί και Γενοβέζοι καταφτάνουν το 1204 και επισκευάζουν την αρχαία ακρόπολη, χτίζοντας ταυτόχρονα φρούριο στο νησάκι της Αλιμιάς. Το 1523 τη Χάλκη την κυριεύουν οι Τούρκοι. Παίρνει μέρος στην επανάσταση του 1821. Κυριεύεται από τους Ιταλούς το 1912 και ενσωματώνεται μετά στην Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Το 1912 η Χάλκη, όπως κι όλα τα Δωδεκάνησα περιέρχεται υπό ιταλική κυριαρχία, στρατιωτική αρχικά και πολιτική μετά το 1923.Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η Χάλκη δοξάστηκε χάρη στους αγώνες και το αίμα άξιων τέκνων της, όπως ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος και ο λοχαγός Διογένης Φανουράκης...
Ο Άγιος Νικόλαος,πολιούχος του νησιού.
Λουσμένα στο φως τα διώροφα και τριώροφα σπίτια του γραφικού οικισμού με τους χρωματιστούς τοίχους και τις κεραμοσκεπές, μοιάζουν με καραβάκια έτσι όπως είναι γαντζωμένα στο γιαλό.Περιηγηθείτε στα σοκάκια και απολαύστε μυρωδιές από τους φούρνους που κάθε σπίτι διαθέτει για να ψήνουν ψωμί και τα περίφημα χαλκίτικα μακαρούνια που απλώνονται στον ήλιο, για να ξεραθούν. Ζητήστε από έναν ντόπιο να σας δώσει να δοκιμάσετε τα φραγκόσυκα, τα μοναδικά σε γεύση φρούτα που υπάρχουν παντού...
Το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου.
Χαρά και εργασία!Σαφώς και ποζάρουν για εμένα!
Βουτιές κατά προτίμηση,σε όλα τα σημεία του νησιού!
Η Χάλκη στολίζεται γύρω γύρω από πανέμορφες παραλίες,πολλές είναι προσβάσιμες με τα πόδια, άλλες πάλι με καΐκια.Οι πέντε παραλίες που μπορείτε εύκολα να πάτε με τα πόδια είναι ο Πόνταμος,τα Φτενάγια,τα Κάνια,το Γιάλι και η Αρέτα.
Ο Πόνταμος είναι η μόνη αμμώδης παραλία,στο νότιο τμήμα της νήσου,η μορφολογία και το μέγεθος της οποία αλλάζει συχνά το χειμώνα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.Με τα πόδια ξεκινώντας από το λιμάνι,τον Εμπορείο,είσαι εκεί σε δέκα λεπτά.Ο δρόμος είναι με άσφαλτο.Πάνω από την παραλία έχει ταβέρνα, καντίνα και ομπρέλες για ηλιοθεραπεία.
Το εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ στον Πονταμό και...τα φρούτα της Χάλκης! Η Χάλκη δεν είναι από τα νησιά που μπορείς να πεις ότι έχουν πολύ πράσινο.Θα παρατηρήσετε όμως ότι παντού υπάρχουν κάκτοι μεγάλοι που πάνω τους έχουν μικρά οβάλ σχήματα με αγκάθια. Αυτά είναι τα φραγκόσυκα! Μην φύγετε από το νησί και δεν πείτε σε έναν ντόπιο να σας δώσει να δοκιμάσετε αυτά τα μοναδικά σε γεύση φρούτα.
Όμορφα ακόμη και τα παλιά.μη ανακαινισμένα σπίτια!
Άποψη του νησιού σε πλακάκια τοίχου!
Η Χάλκη αδιαμφισβήτητα θα σας ηρεμήσει και θα σας γαληνέψει.Είναι ό,τι πρέπει για ήρεμες διακοπές μακριά από τον πολύ κόσμο, σε ένα νησί που δεν είναι και τόσο φημισμένο, αλλά αποτελεί ένα μοναδικό σε ομορφιά «πλωτό» οικισμό του Αιγαίου! Όπως λένε και οι ντόπιοι:
«Χάλκη περήφανο νησί, του έρωτα πατρίδα…»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου