Το φιλί της μάνας συχνά το θυμάμαι
τη στιγμή που κοιμάμαι όνειρο γλυκό
κι απαλό σαν πεταλούδα πάνω στο μάγουλο να μου αφήνει αρώματα γλυκά
Και τρυφερά να με σκεπάζει
Με κείνη τη μάλλινη κουβερτούλα
που έπλεξε για μένα σαν ήτανε μικρο κορίτσι
Θαρρείς πως πριν με συλλάβει στην μήτρα της πολύ πιο πριν μες στην καρδιά της
με τις βελόνες τις με είχε ονειρευτεί
Το φιλί του αγαπημένου μου μαθητή πικροδάφνη μύριζε και κουδούνιζε προδοσία
Κι όμως κι αυτό συχνά το θυμάμαι
Δεν με πληγώσαν τα καρφιά
Πιότερο η αμετανόητη μετεώρηση σου
Μου τρύπησε τα χέρια
Το φιλί εκείνης που πρώτη μου 'μαθε
πού ν'αγγίζω και πού να χαϊδεύω το κορμί έτσι που να τρέμει ολόκληρη χαμογελώντας
και κόσμους να μου φανερώνει
υπέροχους ηδονικούς του στεναγμού
και της παραφοράς
Ω άρτε άρτιε
εσθιόμενε και ποτέ δαπανώμενε
Ακόμα σε ποθώ κι ας γέρασες
πεισματικά την εικόνα σου την πρώτη
Στη μνήμη μου έχω κρατήσει
Οπως κρατάν παιδιά το χαρτζιλίκι τους
Για αγορά γλυκίσματος ή για καλό βιβλίο
Εδωσα και μου δώσαν
Φιλιά που είχανε φτερά
Αλλα που είχαν ρίζες
Κάποια μοιάζαν με θάλασσες
Που δεν κολύμπησα ποτέ
Κι άλλα τα περιμένω ακόμη
Μα σαν της μάνας το φιλί το τρυφερό
Αυτό της προδοσίας το πικρό
Και της αγάπης μας της πρώτης
Αλλο κανένα δεν υπάρχει
Όπως αυτά τα τρία τα φιλιά
Που πιο βαθιά να με χουν σημαδέψει
Ηλίας Παραθύρας
Φωτογραφία : Ταινία " La Dolce Vita" Anita Ekberg - Marcello Mastroianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου