Ψηλαφίζω μια καρδιά άδεια
ψηλαφίζω τις πληγές
που ακόμα ματώνουν
προχωράω μέσα στο λαβύρινθο των ημιθανών
αναζητώντας τη λύτρωση.
Σκιές που χάνονται
στα δύσβατα μονοπάτια
ζωές που δοκιμάζονται απ'το θάνατο.
Παγιδευμένη στη δίνη των δακρύων
ζυμώνεται η σκέψη μας
μια φιγούρα θολή
να έρπει μέσα
στους χαώδεις διαδρόμους
των ημιθανών.
Ακολουθώ τα νήματα της θάλασσας
με μάτια βαριά ,
γεμάτα πόνο
στην άκρη του λαβύριθνου να πλησιάσω
ένα φως αρχίζει κι αχνοφαίνεται....
μήπως και προφτάσω...
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου