Αντίο θλίψη, μπορείς να πηγαίνεις,
αρκετά κράτησε η επίσκεψή σου.
Έχω σκοπό να γευματίζω,
με την χαρά, από δω και πέρα.
Στο δάσος με τα πλατάνια και τα νερά,
έρχεται η θάλασσα να χτίσει το σπίτι μου.
Μέρες αλλιώτικες με προσμένουν,
φορεμένες τα πρωινά χαμόγελα του Ήλιου.
Παράδοξα μεταμορφωμένες.
Τι κι αν το όνειρο παρέμεινε το ίδιο;
Η τόλμη μου απαράλλαχτα όμοια,
δεν μ' εγκατέλειψε.
Άντεξα την Οδύσσεια, γυρεύοντας την Ιθάκη.
Τίποτα δεν μου φαντάζει, δύσκολο πια.
Η τρέλα μου κι η τόλμη μου στο ονείρεμα.
~στέλλα βρακά~
29-6-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου