- Εκδοχή πρώτη:
Νερό τα φιλιά της να τα πιεις μονορούφι.
«Η ζωή μου χρωστάει ένα ακόμη μεγάλο ταξίδι» είπε και του ήρθε στο νου η λέξη προορισμός αλλά σιώπησε. Φοβήθηκε μην αδικήσει το παρελθόν του*.
- Εκδοχή δεύτερη
Το πιο μεγάλο ταξίδι είναι το επόμενο.
Εδώ τα δεδομένα αγγίζουν τα όρια του αρχέτυπου και του ανήθικου επίσης.
Ησύχασε μόνο όταν ο Charles τον ρώτησε «καλά πόσο μαλάκας είσαι;»
- Εκδοχή τρίτη
Καλύτερα να είσαι η αιτία γιατί οι αφορμές είναι πολλές.
Η μνήμη της είχε μυρωδιά θυμάρι.
«Το συνταρακτικό με τον έρωτα» είπε «είναι ότι σε κάνει να βλέπεις παντού υποσχέσεις».
- Εκδοχή τέταρτη
Η σκέψης της, τυχάρπαστη όπως κι αυτή, ακόμη τον κάνει άντρα.
«Πάμε;» τη ρώτησε. «Πάμε», του απάντησε.
«Πού;» ρώτησε. «Να σου δείξω τον κόσμο», της είπε.
* Συχνά οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις μοιάζουν με ανοιγμένα αναψυκτικά στο ψυγείο: τις κοιτάς σαν μιάσματα, σαν κάτι που έχει εκπνεύσει. Λες «ήταν γραπτό τους» κι ένα μειδίαμα αδιόρατο σε κάνει να μοιάζεις γενναίος.
Ν.Λ
Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου