ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΑΤΣΙΑΝΟΥ " Διηνεκές "

Στην άκρη του ορίζοντα

εκεί που σμίγει γη και ουρανός

ή πάλι εκεί που συνωμοτικά κρυφομιλούν

το γαλανό του ουρανού με το σμαραγδί της θάλασσας,

εκεί ηχούν ξεθωριασμένες λέξεις

χρησμοί δυσνόητοι μα τόσο αληθινοί

φερμένοι από τα βάθη των αιώνων!

Και πλάθονται όνειρα απ΄την αρχή

εκείνα που ποτέ δεν έχασαν το νόημά τους

σταλμένα επίτηδες στο ατέρμονο άπειρο

μήπως συναντηθούν εκεί με τα χρυσά ηλιοτρόπια

που είναι των αιθέρων οι ανέγγιχτοι πόθοι!

Σαν τον ήλιο,ίδια κι εσύ φυλή μου,

ένας χρυσαετός που τα φτερά σου

φόβο δεν καταλαβαίνουν!

Ντύνονται την ψυχή σου άχραντα αγάλματα

και αμολούνται στο αγέρωχο πλανάρισμα

μέσα από το δικό σου ουράνιο τόξο

ιδανικά τα χρώματά σου σε μέτωπα ευθυτενή

αναζητούν την αστείρευτη πηγή

την τόσο καλά κρυμμένη

που ρέει αθάνατο νερό

και λίγοι το γνωρίζουν,λίγοι οι εκλεκτοί

της ιστορίας σου τρανοί σηματωροί!

Αξία ανεκτίμητη!Χιλιάδων χρονών η ιστορία σου!

Ελεύθερο πνεύμα το Ελληνικό καλπάζει στους αιώνες.

Από την καλλιστέφανη ελιά κότινους ετοιμάζει.

Περήφανοι οι φωτοδότες φάροι σου

βιγλάτορες στων αιώνων το διηνεκές.

Το ποίημα " Διηνεκές " προκρίθηκε στους 33oυς ΔΕΛΦΙΚΟΥΣ  ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο