Ιούνιος 2018
Η Λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο Νομό Καρδίτσας.
Είναι τεχνητή λίμνη και το επίσημο όνομά της είναι λίμνη Ταυρωπού.
Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της, επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, που όταν το 1935 επισκέφθηκε την γενέτειρά του, όπου είχαν σημειωθεί καταστροφικές πλημμύρες στη περιοχή από συνεχείς βροχοπτώσεις, βλέποντας τον χώρο φέρεται να είπε πως "εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη", εξ΄ου και το πιο γνωστό της όνομα.
Η χρηματοδότησή της έγινε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα (πολεμικές επανορθώσεις) και την κατασκευή ανέλαβε γαλλική εταιρεία.
Σήμερα τη διαχείριση του φράγματος έχει αναλάβει η ΔΕΗ. Πριν την κατασκευή της λίμνης, υπήρχε στο οροπέδιο το λεγόμενο αεροδρόμιο Νεράιδας, που δημιουργήθηκε κατά την κατοχή από τους Άγγλους, όπου και προσγειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο (Αύγουστος 1943).
Σημερινή εικόνα της λίμνης :
Περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 km, μέγιστο πλάτος 4 km, η συνολική της επιφάνεια είναι 24 km2, ενώ το μέγιστο βάθος της είναι γύρω στα 60 m και το ανώτατο υψόμετρο της είναι 750 m. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή, καθώς εκεί κοντά, στο χωριό Μητρόπολη, βρίσκεται και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 129,9 MWatt, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία στις 10 Οκτωβρίου του 1962.
Τα τελευταία χρόνια η λίμνη έχει αξιοποιηθεί και τουριστικά, με αρκετές δραστηριότητες πάνω και γύρω από αυτήν !
Πηγή : el.wikipedia..org.
*Οι φωτογραφίες της λίμνης από την πλαζ Λαμπερού
Μέσα σ' ένα πλήθος μοναστηριών, τα οποία είναι διάσπαρτα στ’ Άγραφα της Πίνδου, ξεχωρίζει η Ι. Μ. Κορώνης, πάνω σ' ένα φυσικό, μετέωρο μπαλκόνι απ' όπου βλέπεις ολόκληρο τον Θεσσαλικό κάμπο κι' αγναντεύεις από τον Όλυμπο μέχρι το Πήλιο και τον Τυμφρηστό.
Η Μονή είναι κτισμένη σε περίοπτη θέση, σε υψόμετρο 800 περίπου μέτρων, σε μια κατάφυτη πλαγιά από βελανιδιές και καστανιές, αληθινά μαγευτική.
Βρίσκεται δίπλα στη Λίμνη Πλαστήρα και συγκεκριμένα στην ανατολική πλευρά της.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει τον 12ο αιώνα και συγκεκριμένα το έτος 1123, όταν βρίσκεται εκεί η εικόνα της Παναγίας της Κορώνης, γενεσιουργός αιτία της ιδρύσεως της Μονής. Κτήτωρ της Μονής, είναι ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Κομνηνός Β΄.
Καταστρέφεται από μεγάλο σεισμό τον 16ο αιώνα και ξαναχτίζεται αμέσως. Από το κτιριακό συγκρότημα αυτό, σήμερα σώζεται μόνο το Καθολικό, το οποίο, παρ' όλες τις επεμβάσεις, διατηρεῖται σε άριστη κατάσταση.
Το Καθολικό είναι αφιερωμένο στο Γενέθλιον της Θεοτόκου, ανήκει στον αθωνικό ρυθμικό τύπο και είναι τρίκογχος τετρακιόνιος μετά τρούλου.
Οι τοιχογραφίες είναι της ιδίας εποχής και έχουν αγιογραφηθεί από κάποιο μοναχό ονόματι Δανιὴλ «άζευκτο». Ο αγιογράφος ακολουθεί την «Κρητική Σχολή» και δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα πρόσωπα και στις πτυχώσεις των ενδυμάτων.
Το τέμπλο είναι έργο των αρχών τοῦ 1700, έχει φιλοτεχνηθεί από λαϊκούς ξυλογλύπτες, με πιθανή καταγωγή από την Ήπειρο και θεωρείται από τα καλύτερα του Θεσσαλικού χώρου. Οι εικόνες του τέμπλου είναι έργα του 16ου και του 18ου αιώνα.
Όπως όλα τα Μοναστήρια μας, έτσι και η Μονή Κορώνης, κατὰ την περίοδο της Τουρκοκρατίας, έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στη διατήρηση της εθνικής μας αυτογνωσίας, αφού είχε προνόμια λόγω της συνθήκης του Ταμασίου (10 Μαίου 1525). Έτσι, στην Μονή, λειτούργησε σχολή ανωτέρου εκπαιδευτικού επιπέδου, στην οποία δίδαξαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Αναστάσιος Γόρδιος και ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
Οι εθνικές περιπέτειες των νεωτέρων χρόνων δεν άφησαν ανέπαφη τη Μονή. Κατά την Γερμανική κατοχή, η Μονή βρέθηκε στο επίκεντρο των μαχών μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών κατακτητών, επειδή ήταν κέντρο εθνικής αντιστάσεως. Γι' αυτὸ οι Ναζί, προσπάθησαν επί τρεις ημέρες να την βομβαρδίσουν, χωρίς αποτέλεσμα. Όμως, στην οργή τους, την παραμονὴ της εορτής του Αγίου Σεραφείμ, 3 Δεκεμβρίου 1943, την παραδίδουν στις φλόγες.
Ήταν τέτοιο το μένος τους, ώστε, έβαλαν φωτιά και μέσα στο Καθολικό, ρίχνοντας στην πυρά στασίδια, είκόνες, χειρόγραφα και άλλα κειμήλια.
Κατά τον εμφύλιο, το Μοναστήρι και πάλι βρίσκεται στο επίκεντρο των συγκρούσεων, με αποτέλεσμα τη φυγή των μοναχών. Μετά το τέλος εκείνης της περιόδου, επανέρχονται λίγοι μοναχοί, αλλά σιγά-σιγά η αδελφότητα διαλύεται και μένει μόνος ο Ηγούμενος και μετά το θάνατό του το 1967, κλείνει μία σημαντική ιστορική περίοδος της Μονής. Από τότε μέχρι και τα τελευταία χρόνια, η Μονή περνάει και πάλι διάφορες περιπέτειες.
Σήμερα, είναι εγκατεστημένη αδελφότητα μοναχών.
Πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου, το Γενέσιον τῆς Θεοτόκου, στο οποίο είναι αφιερωμένο το Καθολικό της και στις 4 Δεκεμβρίου, στη μνήμη του Αγίου Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου, του οποίου η Κάρα φυλάσσεται στη Μονή.
Πηγή : Σελίδα Ι.Μ. Κορώνης
*Δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση στο εσωτερικό των ναών
Ι.Μ. Κορώνης από το δρόμο, η φωτό πίσω από τζάμι, εν κινήσει
Ι.Μ. Κορώνης από το δρόμο, η φωτό πίσω από τζάμι, εν κινήσει
Παρεκκλήσι νεκροταφείου
Νεκροταφείο
Είσοδος
Φωτογραφίες - Κείμενα : Ελένη Μπαρσίνικα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου