Έγινε πια φυλακή το σπίτι
Εκτιουμε την ποινή μας
χωρίς να ξέρουμε
πόσα χρόνια απόγνωσης,
τέσσερις τοίχοι, τη ζωή μας κρατάνε
Ούτε τις αντοχές ρωτήσαμε
πόσο ακόμη βαστάνε
Αιώνας οι μέρες
Κάπου κάπου φως χαραμάδας
ξεπροβάλλει να μας θυμίζει
πως έξω, περπατάνε ακόμη άνθρωποι
Κάποιες σελίδες δεν άντεξαν
και χάσαμε την αρχή της ιστορίας
Διαβάσαμε μόνο το τέλος!
Από τότε ψάχνουμε…
Καταφύγιο μας μια χούφτα τραγούδια
σε ένα ξεχασμένο
ξεκούρδιστο γραμμόφωνο
Κρίμα που δεν προλάβαμε
να αγαπήσουμε και πριν προλάβουμε
να ζήσουμε πεθάναμε
Εδώ τελειώνει η στροφή και σβήσαμε
άλλη μια μέρα από τον αιώνα…
(ε.γ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου