photo by by Modifeye
ποτίζει τις ψυχές
με ήχους πολύτιμους
και ατσάλινες πνοές.
Ταξίδι του ανέμου
που φέρνει στη νύχτα
λυγμούς,
κύματα αφρισμένα
σε ανοιχτούς ωκεανούς.
Ράβω τις πληγές
και συνεχίζω μισόγυμνος
μες στη βροχή που πέφτει
ακατάπαυστα και κουρελιάζει
τις σκέψεις.
Ανοιγοκλείνω τα μάτια
μήπως και δω
τις σελίδες μιας ζωής
που σεργιανά κομματιασμένη
γύρω μου.
Ράβω τις πληγές μου
και βαδίζω
καταπίνω τις σταγόνες
της βροχής
κι ελπίζω...!
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου