-Δε μ' αγαπάς… Μ' αγαπάς ;
αφήνεται η ανάσα
στο όνειρο
μιας απουσίας
απουσίας που δήλωνε
παλμό ζωής
μένοντας και προσμένοντας
στης λέξης το βυθό
αθέλητης κι «εύφλεκτης απόστασης»
που όμως
να αγαπώ να την γράφω
μαζί με μια καλημέρα εκεί στο περβάζι
του παραθύρου
να πίνω ένα ποτήρι δροσερό νερό
χωρίς να ντρέπομαι...
ελυ.5.6.18
Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου