ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΠΟΥΛΟΣ " Ατιτλο "

Το μελάνι που γράφει στην ψυχή μας είναι διάφανο , και ανεξίτηλο .

Ποτέ δεν βλέπεις τις λέξεις που γράφονται, αλλά αυτές υπάρχουν και δεν σβήνουν ποτέ.

Μονάχα μέσα στην φλόγα της μοναξιάς, της απόρριψης, του θανάτου, της απογοήτευσης, και της αυτοκριτικής, μπορείς να τις διαβάσεις, όταν καίγονται οι σελίδες της ψυχής και με τις καμένες στάχτες σχηματίζονται τα γράμματα μαθαίνεις τις πράξεις.

Μετά η καμένη ψυχή δεν υπάρχει, απομένει το νόημα στην σκέψη που σε βασανίζει χωρίς επιστροφή σε μια ζωή σακατεμένη γεμάτη λάθη, και επιλογές κτισμένες.

Η τραγική στιγμή της μοναξιάς άλλους βασανίζει με τα ερωτηματικά της και άλλους με τα λάθη.

Η λήθη είναι το φάρμακο που απαλύνει προσωρινά τις πληγές ! Η αγάπη είναι το φάρμακο που τις επουλώνει .

ΒΕ

H φωτογραφία είναι από το Διαδίκτυο