ΒΙΚΥ ΤΣΙΜΠΙΡΛΗ " ΑΝΕΙΔΩΤΑ "

Chanelle Kotze art

Ένα πρωί σηκώθηκε
κι έκοψε και τα δυο της φτερά !
Εκείνα τα διάφανα της μικρής ξωθιάς,
που άφηνε απ΄έξω απ΄τη φασκιά,
η στοργική της μάνα !
Δεν πόνεσε !
Έτσι κι αλλιώς είχαν συρρικνωθεί !
Μαθές από τα σύννεφα,
μαθές απ΄τους βοριάδες ;
Εύθρυπτα αφήνανε στιλπνές,
νιφάδες στα σεντόνια !
Στεκάμενη στα πόδια της,
άνοιξε το παράθυρο,
κι ό,τι έσκιαζε το βλέμμα της,
το έσβησε απ΄τους χάρτες !

Κράτησε αυτά που αξίζανε,
οπού΄χαν την ουσία,
το χρώμα, τα μυρώματα,
τα νάματα ευγονίας !
Κράτησε το κελάρυσμα,
κι όλη την τρυφερότη,
οπού άφησε στα χέρια της,
των νεοσσών η νιότη !
Τους βόμβους, τα θροϊσματα,
τις ερωτοτροπίες,
των κορυφών και της πλαγιάς,
με θαλασσογραφίες !
Πήρε μιας χούφτας γιασεμιά,
νύχτας φωταγωγία,
καρπούς κι ανθούς τρελής ροδιάς,
και τ΄ουρανού τις ψαλμωδιές,
σ΄ώρες μυσταγωγίας !
Τ΄απόθεσε ολογύρα της,
και πότισε ευτυχία,
κι άλλα πολλά και θαυμαστά,
χωρίς αχνάρια ανθρωπινά,
"κλέους" κι αλλαζονείας !
Κι έγινε ο κόσμος της μικρός
και μέγας και αληθινός,
σε μία κόχη όλης της γης,
έξω απ΄τα όρια της πληγής !
Με συντροφιά λευκών αμνών
και την ευγένεια των αγρών,
κι ό,τι απ΄τα μάτια μας περνά,
ανείδωτο και μας κοιτά...

βίκυ τσιμπιρλή 23/6/18