 |
| Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου |
Της γαλήνης τ'ατλάζι ενδύεται στους τόνους του μενεξεδί,
εκεί που της αυγής τ' άλικο
ανταμώμει του γιαλού το γαλάζιο.
Στατική απολαμβάνει το σονέτο του κόσμου
και οι άνασες κοφτές στου ήλιου τ' adagio.
Γοργόφτερα χελδόνια καλοσωρίζουν την άνοιξη
κι οι κόρες με ρόδα στολίζουν τα μαλλιά τους.
Γυρνά το ροδάνι στη μικρή αυλή της εκκλησιάς
και τα βασιλικά δροσίζει η κρήνη.
Στο vibrato της γέννησης ιερουργούν οι μέλισσες
στ' απόκρυφα των γιασεμιών.
Άκρατο οίνο την κερνά το φιλί
και ζαλίζεται
κι αν κάποιοι στην καρδιά έχουν χειμώνα
εκείνη ανθίζει κάθε ξημέρωμα.
εκεί που της αυγής τ' άλικο
ανταμώμει του γιαλού το γαλάζιο.
Στατική απολαμβάνει το σονέτο του κόσμου
και οι άνασες κοφτές στου ήλιου τ' adagio.
Γοργόφτερα χελδόνια καλοσωρίζουν την άνοιξη
κι οι κόρες με ρόδα στολίζουν τα μαλλιά τους.
Γυρνά το ροδάνι στη μικρή αυλή της εκκλησιάς
και τα βασιλικά δροσίζει η κρήνη.
Στο vibrato της γέννησης ιερουργούν οι μέλισσες
στ' απόκρυφα των γιασεμιών.
Άκρατο οίνο την κερνά το φιλί
και ζαλίζεται
κι αν κάποιοι στην καρδιά έχουν χειμώνα
εκείνη ανθίζει κάθε ξημέρωμα.
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
15/2/17
15/2/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου